...o tym, że o człowieku świadczy jego koniec...

Syr 11 napisał:

(27) (...) przy końcu życia człowieka wychodzą na jaw jego czyny. (28) Przed śmiercią nikogo nie wychwalaj, bo człowiek będzie poznany po swoich dzieciach.

Ez 33 napisał:

(10) Powiedz, synu człowieczy, domowi Izraela: Wy mówicie: Nasze błędy i nieprawości nasze ciążą na nas. Z ich powodu giniemy. Czy możemy jeszcze zachować życie? (11) Odpowiedz im: Na me życie - tak mówi Pan - ja nie pragnę śmierci bezbożnego, lecz tego, aby bezbożny zawrócił ze swej drogi i aby żył. Zawróćcie z zwaszej drogi. Dlaczego, domu Izraela, chcecie umrzeć?! (12) Powiedz synom twojego ludu: Sprawiedliwość sprawiedliwego nie uratuje go, gdyby któregoś dnia zeszedł na złe drogi; podobnie bezbożność bezbożnego nie przyniesie mu zguby, jeżeli któregoś dnia odwróci się od swojej nieprawości. Tak, sprawiedliwy nie zdoła wtedy się ocalić! (13) Choćbym powiedział o sprawiedliwym: Ten nadzieje swoje oparł na swojej sprawiedliwości, lecz on zacząłby dopuszczać się czynów nieprawych, to ta cała jego wcześniejsza sprawiedliwość nawet wspomniana nie zostanie. Umrze z powodu nieprawości, której się dopuścił. (14) Podobnie choćbym powiedział bezbożnemu: Śmiercią ukarany zostaniesz, lecz on odstąpiłby od swojego grzechu, spełniałby nakazy i czyny sprawiedliwe, (15) oddałby rzeczy dane w zastaw, naprawiłby szkody wyrządzone przez grabież, zacząłby postępować według nakazów dających życie, tak by nie popełniać czynów nieprawych, to taki żyć będzie. Nie umrze! (16) Żaden z grzechów, które wcześniej popełnił, nawet wspomniane nie będą. Ponieważ zaczął wykonywać nakazy i czyny sprawiedliwe, dzięki nim żyć będzie. (17) Synowie twojego ludu powiedzą: Postępowanie Pana nie jest prostolinijne. Nie, to ich postępowanie nie jest prostolinijne! (18) Jeżeli sprawiedliwy odwróci się od swojej sprawiedliwości i będzie popełniał nieprawe czyny, umrze z powodu nich. (19) Jeżeli grzesznik odwróci się od swojej nieprawości i będzie wierny nakazom i czynom sprawiedliwym, dzięki nim żyć będzie. (20) Wy mówicie: Postępowanie Pana nie jest prostolinijne. Ja jednak, domu Izraela, będę sądził każdego według jego dróg.

Mat 21 napisał:

(28) Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy! (29) Ten odpowiedział: Idę, panie!, lecz nie poszedł. (30) Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: Nie chcę. Później jednak opamiętał się i poszedł. (31) Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca? Mówią Mu: Ten drugi.

Mat 24 napisał:

(42) Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. (43) A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. (44) Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. (45) Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby na czas rozdał jej żywność? (46) Szczęśliwy/wychwalany ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. (47) Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. (48) Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: Mój pan się ociąga, (49) i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, (50) to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. (51) Każe go ćwiartować i z obłudnikami wyznaczy mu miejsce. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Aser w swoim testamencie napisał:

(8) Kiedy bowiem początek jest dobry, koniec ujawnia zło całego działania. (9) Skarbiec bowiem przeciwnika wypełniony jest trucizną złego ducha. (10) Bywa człowiek – powiadają – który w słowach stawia dobro ponad zło, ale koniec jego działania jest zły. Oto mąż, który nie lituje się nad tym, kto mu pomaga w złym. (11) To również posiada dwa oblicza, ale całość jest zła. A oto znowu mąż, który miłując złoczyńcę tak samo trwa w złu, ponieważ nawet umrzeć jest gotów dla takiego. (12) Także i to posiada najwyraźniej dwa oblicza, ale całość jest zła. Nawet sama miłość jest złem, kiedy zataja nieprawość. (13) Z nazwy uchodzi za coś dobrego, kres jednak działania pokazuje zło.
(...)
(37) Koniec bowiem ludzi ujawnia ich sprawiedliwość, rozpoznają wówczas aniołów Pańskich oraz aniołów szatana. (38) Kiedy bowiem dusza odchodzi niespokojna, dręczona jest przez złego ducha, któremu służyła w pożądliwosciach i złych czynach.

Warto jeszcze tu wspomnieć całościowo o księdze Testamentów Synów Izraela (Jakuba), jak i każdego sługi Boga na łożu śmierci. Przekazali swoje pouczenia tuż przed oddaniem ducha, kiedy ich droga była już ukończona. I jeśli byli godni naśladowania, dopiero w tym momencie się za takiego stawiali (jak np. Józef). Każdy również, którego koniec był dobry, spokojnie umierał, nie dręczony przez żadne złe moce.