Znaki czasów końca wskazane w proroctwach Boga

Zakładam ten temat, aby w jednym miejscu spróbować zamieścić wszystkie słowa Boga i Jego Syna w postaci proroctw mówiących o znakach na niebie i ziemi, jakie mają pojawić się w czasach końca, abyśmy wiedzieli, czego się spodziewać i aby móc odróżnić je od znaków fałszywych, czyli od szatańskich tricków i cudów fałszywych proroków.
 
Temat ten stanowi rozwinięcie moich wniosków wyrażonych tutaj:


https://nasladowcy.forumpolish.com/t60-kolejnosc-wydarzen-czasow-konca
http://zbawienie.forumotion.com/t340-jednoznaczne-detale-proroctw-bozych-co-z-nich-wynika


i stanowi wraz z nimi jedną całość.
 
Chodzi mi jednak przede wszystkim o te znaki, czy też wydarzenia, które wystąpią jeszcze przed powrotem Pana Isusa na ziemię, a także o te, które nastąpią już po rozpoczęciu ucieczki Niewiasty Izrael (tj. Reszty z Izraela) na pustynię na sąd, do czego dojdzie dopiero po powrocie Pana Isusa z nieba na ziemię, ale jeszcze przed jej dotarciem na pustynię, bowiem te znaki powinny pojawić się na świecie w pierwszej kolejności.

 

Tutaj dwie małe uwagi:
 
1) cytaty słów Boga pochodzące z ksiąg prorockich ST zawierają także wersy przetłumaczone przez google tłumacz i poprawione przeze mnie wg Septuaginty Brentona (w skrócie SB), które to wersy wcześniej zamieściłem w tym miejscu forum:
 
https://nasladowcy.forumpolish.com/t59-fragmenty-ksiag-prorockich-st-poprawione-wg-septuaginty-brentona
 
Taki poprawiony wg SB wers można rozpoznać po tym, że przed nim jest umieszczony nr rozdziału i nr wersu danej księgi,
 
2) poza księgami Henocha i 2 Ezdrasza, podaję także cytaty z apokryficznych psalmów Salomona (konkretnie z Psalmu 11 „O oczekiwaniu”), które moim zdaniem są w pełni zgodne ze słowem Bożym dotyczącym planu Boga ponownego zjednoczenia 12 plemion Izraela na pustyni w czasach ostatecznych.
 
Psalmy te są dostępne pod tym linkiem:
http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Studia_Theologica_Varsaviensia/Studia_Theologica_Varsaviensia-r1984-t22-n2/Studia_Theologica_Varsaviensia-r1984-t22-n2-s159-180/Studia_Theologica_Varsaviensia-r1984-t22-n2-s159-180.pdf
 
 
A zatem:
 
 
Na okres poprzedzający dzień powrotu Pana Isusa z nieba na ziemię oraz dzień rozpoczęcia ucieczki Reszty z Izraela na pustynię na sąd składają się dwa, następujące po sobie bezpośrednio, okresy wskazane przez Boga:
 
1) początek boleści,

2) wielki ucisk.
 

Pierwszy z tych dwóch okresów, w którym obecnie żyjemy (za jego początek można przyjąć moim zdaniem np. rok wybuchu I WŚ, zaś wg Objawiania Jana jesteśmy, jak myślę, na etapie po otwarciu 5 pieczęci przez Baranka – Ap 6:9-11) to jest okres początku boleści, o którym Pan Isus powiedział w poniższych słowach, w których jednocześnie przepowiedział, jakie wydarzenia w tym okresie będą miały miejsce:
 

Cytat :

Mt 24:
(6) Będziecie słyszeć o wojnach i o pogłoskach wojennych; uważajcie, nie trwóżcie się tym. To musi się stać, ale to jeszcze nie koniec! (7) Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. (8) Lecz to wszystko jest dopiero początkiem boleści. (9) Wtedy wydadzą was na udrękę i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów, z powodu mego imienia. (10) Wówczas wielu zachwieje się w wierze; będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić. (11) Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; (12) a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu. (13) Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
 
Mt 10:
(16) Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie! (17) Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. (18) Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. (19) Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, (20) gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. (21) Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. (22) Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. (23) Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy.

(34) Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. (35) Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; (36) i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. (37) Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. (38) Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. (39) Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.

Jednocześnie w okresie początku boleści będą także miały miejsce jeszcze inne zapowiedziane przez Boga wydarzenia / znaki na niebie i ziemi, a mianowicie:
 
 
a) nastąpi opieczętowanie 144.000 (czyli innymi słowy: poród chłopczyka / Mężczyzny przez Niewiastę – Izrael), które będzie obserwowane przez przebywającego na ziemi szatana wraz z 1/3 straconych przez niego do tego dnia z nieba na ziemię gwiazd tj. upadłych aniołów.
 
Jak dla mnie z poniższych słów Boga wynika, że przed zakończeniem pieczętowania 144.000 na ziemi nie wystąpi żadna większa katastrofa, jaką mogą wyrządzić czterej aniołowie stojący na czterech narożnikach ziemi:
 

Cytat :

Ap 7:
(1) Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał po ziemi ani po morzu, ani na żadne drzewo. (2) I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: (3) Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego. (4) I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela:

 
Nie wiadomo przy tym, czy to wydarzenie tj. opieczętowanie 144.000 będzie dla nas w jakikolwiek sposób widoczne, czy też rozpoznawalne.
 
Idąc dalej:
 

b) po zakończeniu pieczętowania 144.000 będą miały miejsce na ziemi dwa takie oto wydarzenia (znaki), które wystąpią jedno po drugim:
 
1) jeszcze przed wszystkimi siedmioma trąbami jeden z aniołów Pańskich zrzuci na ziemię ogień, który będzie pochodził z ołtarza ze świątyni Boga, która jest w niebie, czemu będą towarzyszyć gromy, głosy, błyskawice, trzęsienie ziemi:
 

Cytat :

Ap 8:
(2) I ujrzałem siedmiu aniołów, którzy stoją przed Bogiem, a dano im siedem trąb. (3) I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem. (4) I wzniósł się dym kadzideł, jako modlitwy świętych, z ręki anioła przed Bogiem. (5) Anioł zaś wziął naczynie na żar, napełnił je ogniem z ołtarza i zrzucił na ziemię, a nastąpiły gromy, głosy, błyskawice, trzęsienie ziemi. (6) A siedmiu aniołów, mających siedem trąb, przygotowało się, aby zatrąbić.
 

 
2) symbolizowane przez trąbienie anioła nr 5 otwarcie otchłani / czeluści, z której zostanie wypuszczona jedna z siedmiu głów Bestii z otchłani (czeluści) oraz szarańcza (to wydarzenie będzie miało miejsce jeszcze przed porwaniem 144.000 opieczętowanych żywcem do tronu Boga w niebie, co wynika z tego, że opieczętowani będą jeszcze przebywać na ziemi w czasie działalności szarańczy):

 

Cytat :

Ap 9:
(1) I piąty anioł zatrąbił: i ujrzałem gwiazdę, która z nieba spadła na ziemię, i dano jej klucz od studni Czeluści. (2) I otworzyła studnię Czeluści, a dym się uniósł ze studni jak dym z wielkiego pieca, i od dymu studni zaćmiło się słońce i powietrze. (3) A z dymu wyszła szarańcza na ziemię, i dano jej moc, jaką mają ziemskie skorpiony. (4) I powiedziano jej, by nie czyniła szkody trawie na ziemi ani żadnej zieleni, ani żadnemu drzewu, lecz tylko ludziom, którzy nie mają pieczęci Boga na czołach. (5) I dano jej nakaz, by ich nie zabijała, lecz aby pięć miesięcy cierpieli katusze. A katusze przez nią zadane są jak zadane przez skorpiona, kiedy ugodzi człowieka. (6) I w owe dni ludzie szukać będą śmierci, ale jej nie znajdą, i będą chcieli umrzeć, ale śmierć od nich ucieknie. (7) A wygląd szarańczy: podobne do koni uszykowanych do boju, na głowach ich jakby wieńce podobne do złota, oblicza ich jakby oblicza ludzi, (8) i miały włosy jakby włosy kobiet, a zęby ich były jakby zęby lwów, (9) i przody tułowi miały jakby pancerze żelazne, a łoskot ich skrzydeł jak łoskot wielokonnych wozów, pędzących do boju. (10) I mają ogony podobne do skorpionowych oraz żądła; a w ich ogonach jest ich moc szkodzenia ludziom przez pięć miesięcy. (11) Mają nad sobą króla - anioła Czeluści; imię jego po hebrajsku: Abaddon, a w greckim języku ma imię Apollyon. (12) Minęło pierwsze "biada": oto jeszcze dwa "biada" potem nadchodzą.

 
Moim zdaniem to otwarcie otchłani / czeluści, w wyniku którego dojdzie do uwolnienia z niej jednego z siedmiu upadłych archaniołów o nieznanym nam prawdziwym imieniu (wiadomo jedynie, że to on będzie tym fałszywym Isusem (Jezusem) i zarazem fałszywym mesjaszem (Chrystusem), którego głosi Paweł z Tarsu, i to ten upadły archanioł będzie właśnie tą głową Bestii z otchłani, która otrzymała cios śmiertelny mieczem, a jednak ożyła – na wzór prawdziwego Pana Isusa Mesjasza) oraz do uwolnienia szarańczy, nastąpi wskutek upadku z nieba na ziemię jednej z gwiazd w postaci anioła Pańskiego o imieniu Apollyon (Abaddon, Niszczyciel), co moim zdaniem będzie dla ludzi widoczne jako upadek wielkiego głazu z nieba (podobnie jak to moim zdaniem będzie miało miejsce w przypadku trąbienia przez anioła nr 2 i 3, a być może także i w przypadku trąbienia przez anioła nr 1, choć w tym ostatnim przypadku opis sugeruje upadek z nieba na ziemię wielu mniejszych obiektów).


Szarańcza zaś – czymkolwiek ona będzie - pod wodzą anioła Pańskiego Apollyona będzie odtąd przez 5 miesięcy zadawać katusze wszystkim ludziom na ziemi, poza 144.000 opieczętowanych Izraelitów, którzy podczas działania szarańczy będą jeszcze przebywać na ziemi, czekając jedynie na ich porwanie do nieba.
 
Nie wiadomo przy tym, czy szarańcza będzie widoczna dla ludzi gołym okiem, ale myślę, że jej działalność na ziemi będzie widoczna po efektach zadawanych przez nią katuszy, które mają być takie, jak po ukąszeniu człowieka przez skorpiona.
 
Być może cała ta działalność szarańczy w ogóle będzie pierwszym w czasach końca widocznym i dającym się rozpoznać działaniem Boga dla tych ludzi, którzy znają tekst Objawienia Jana.



Przy okazji:
 
moim zdaniem porwanie 144.000 opieczętowanych do nieba, a tym samym rozpoczęcie się na ziemi okresu wielkiego ucisku nie nastąpi w trakcie 5 miesięcy działania szarańczy, ale dopiero po tym okresie jej działalności.
 
Dlaczego tak uważam?
 
Spójrzmy bowiem na to, co będzie charakterystyczne dla okresu działania szarańczy:
 

Cytat :

Ap 9:
„(3) A z dymu wyszła szarańcza na ziemię, i dano jej moc, jaką mają ziemskie skorpiony. (4) I powiedziano jej, by nie czyniła szkody trawie na ziemi ani żadnej zieleni, ani żadnemu drzewu, lecz tylko ludziom, którzy nie mają pieczęci Boga na czołach. (5) I dano jej nakaz, by ich nie zabijała, lecz aby pięć miesięcy cierpieli katusze. A katusze przez nią zadane są jak zadane przez skorpiona, kiedy ugodzi człowieka. (6) I w owe dni ludzie szukać będą śmierci, ale jej nie znajdą, i będą chcieli umrzeć, ale śmierć od nich ucieknie.”

 
Otóż w tym okresie, przez te 5 miesięcy, żadna z ukąszonych przez szarańczę osób nie będzie mogła umrzeć!!!
 
A jeśli działalność szarańczy będzie teoretycznie dotyczyła całej ludzkości za wyjątkiem 144.000 opieczętowanych, to znaczy, że prawie cała ludzkość nie będzie mogła umrzeć w tym czasie.
 
A przecież wymierzony w Niewiastę – Izrael okres wielkiego ucisku (tak samo zresztą jak i obecnie trwający okres początku boleści) będzie związany z zabijaniem ludu Bożego, zgodnie z poniższymi słowami Isusa:
 

Cytat :

Mt 10:
„(21) Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. (22) Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. (23) Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy.


(35) Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; (36) i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy.”
 
Ap 7:
„(9) Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy.
 
(W innych przekładach Biblii (np. w Biblii Warszawskiej) zamiast słowa „pokoleń” występuje w tym wersie słowo „plemion”, będące właściwym odpowiednikiem greckiego słowa „φυλῶν”, jakie znajduje się w tym miejscu w greckim tekście Objawienia Jana, bowiem po grecku pokolenie (generacja) brzmi „γενεὰ”, jak mamy w greckim tekście Mt 24:34  
 
link: https://www.biblia.info.pl/biblia.html
 
Dopiero słowo „plemion” nadaje temu wersowi sens, bo w ten sposób jest mowa o ludziach z jednego i tego samego okresu czasu – czasu, w którym dopiero nastanie wielki ucisk na ziemi. Zaś błędnie zastosowane tutaj słowo „pokoleń” sugeruje, że w wielkim ucisku straciliby swoje życie wszyscy ludzie ze wszystkich czasów, co jest absurdem, skoro okres wielkiego ucisku dopiero nastanie na ziemi w czasach końca)
 
(10) I głosem donośnym tak wołają: Zbawienie u Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka. (11) A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, (12) mówiąc: Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen. (13) A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli? (14) I powiedziałem do niego: Panie, ty wiesz. I rzekł do mnie: To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. (15) Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. (16) Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17) bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu.”
 
Ap 6:
„(9) A gdy otworzył pieczęć piątą, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, jakie mieli. (10) I głosem donośnym tak zawołały: Dokądże, Władco święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym, co mieszkają na ziemi? (11) I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, by jeszcze krótki czas odpoczęli, aż pełną liczbę osiągną także ich współsłudzy oraz bracia, którzy, jak i oni, mają być zabici.”
 
Ap 20:
„(1) Potem ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (4) I ujrzałem trony - a na nich zasiedli /sędziowie/, i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli sobie znamienia na czoło swe ani na rękę. (5) A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat się skończyło. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat. (7) A gdy się skończy tysiąc lat, z więzienia swego szatan zostanie zwolniony.”

A zatem skoro w czasie działania szarańczy nikt nie będzie mógł umrzeć, to znaczy, że okres wielkiego ucisku, z którym związana jest śmierć wielu ludzi spośród ludu Bożego w postaci Słowian musi nastąpić dopiero po okresie działalności szarańczy, w którym to czasie każdy przez nią ukąszony, a więc również i każdy nieopieczętowany Słowianin, nie będzie mógł umrzeć.

 

c) porwanie 144.000 opieczętowanych żywcem do nieba, które będzie widocznym dla wielu zapowiedzianym przez Boga znakiem.
 
To porwanie, które będzie miało miejsce już na sam koniec okresu początku boleści, spowoduje z kolei powstanie dwóch także zapowiedzianych przez Boga wydarzeń (znaków), które będą rozgrywały się w tym samym mniej więcej czasie:
 
1) na niebie - zacznie się wojna szatana i części jego aniołów z księciem anielskim Michałem i jego wojskiem, który stanie w obronie porwanych do nieba 144.000 opieczętowanych,
 
2) na ziemi – zacznie się drugi z ww. okresów, zwany wielkim uciskiem, wymierzony w Niewiastę – Izrael, która już w tym czasie będzie po porodzie chłopczyka, czyli po opieczętowaniu 144.000. W tym czasie będzie już także po porwaniu uprzednio opieczętowanego chłopczyka żywcem do tronu Boga w niebie.
 
Ten wielki ucisk moim zdaniem zostanie na Niewiastę – Izrael sprowadzony na polecenie szatana (który w tym czasie nadal będzie jeszcze rządził ziemią) przez fałszywego Mesjasza, będącego dla Pawłowych chrześcijan Jezusem Chrystusem, dla Żydów (Edomitów) ich moshiachem, dla islamistów ich Mahdim itd., którego rolę będzie pełnił wówczas przebywający już na powierzchni ziemi jeden z siedmiu upadłych archaniołów, wypuszczony z otchłani (czeluści) przez anioła Pańskiego Apollyona.



To ten wypuszczony z otchłani upadły archanioł w Objawieniu Jana jest nazywany m.in. Bestią, która otrzymała cios mieczem, a ożyła (Ap 13:14), pierwszą Bestią (Ap 13:12), czy też Bestią (Ap 13 i 17). Z kolei w Dan 7:8 nazywany jest on małym rogiem, o którym jest mowa dalej m.in. w Dan 7:20-26.
 
O tych dwóch znakach jest mowa w poniższych słowach Boga:
 

Cytat :

Ap 12:
1) Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. (2) A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. (3) I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - (4) i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. (5) I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. (6) A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. (7) I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, (8) ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. (9) I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. (10) I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. (11) A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych - aż do śmierci. (12) Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu - bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu. (13) A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. (14) I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża.
 
Dan 12:
(1) I w owym czasie powstanie Michał, wielki książę, który stoi nad dziećmi twego ludu, i nastanie czas ucisku, takiego ucisku, jakiego nie było od czasu, gdy naród powstał na ziemi aż do tego czasu: w tym czasie twój lud zostanie wyzwolony, [nawet] każdy, który jest zapisany w księdze.
 
Mt 24:
(15) Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - (16) wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry! (17) Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. (18) A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz. (19) Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni! (20) A módlcie się, żeby ucieczka wasza nie wypadła w zimie albo w szabat. (21) Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i nigdy nie będzie. (22) Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony. (23) Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! (24) Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. (25) Oto wam przepowiedziałem. (26) Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni, nie chodźcie tam! Oto wewnątrz domu, nie wierzcie! (27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (28) Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą.

 
Zgodnie z Mt 24:22 okres wielkiego ucisku Bóg na pewno skróci.
 
Zgodnie zaś z Mt 24:29-30 skrócony okres wielkiego ucisku zakończy się dopiero w związku z powrotem Pana Isusa z nieba na ziemię.
 
cdn.

O tym z kolei, jakie inne jeszcze zapowiedziane przez Boga wydarzenia - oprócz toczącej się na niebie wojny - będą miały miejsce w czasie wielkiego ucisku jest mowa w następujących słowach Boga:
 
 

a) postawienie (zalegnięcie) ohydy spustoszenia na miejscu świętym.
 

Moim zdaniem tym miejscem świętym będzie prawdziwa góra Syjon w Jerozolimie, którą Bóg wielokrotnie w swoich słowach nazywa świętą górą, a nie będzie nim dzisiejsze wzgórze świątynne, czyli góra Moria, ani też góra Synaj (Horeb)).
 
Jej postawienie na Syjonie będzie znakiem do rozpoczęcia naszej natychmiastowej ucieczki, ale jeszcze nie na pustynię na sąd, tylko jak najdalej od naszych miejsc zamieszkania.
 
Zatem to będzie ten przepowiedziany przez Boga znak do rozpoczęcia naszej pierwszej ucieczki tj. tej z naszych domów.
 
A skąd wiadomo, że ta ucieczka to nie będzie jeszcze nasza ucieczka na pustynię na sąd?
 
Wynika to z poniższych słów Pana Isusa z Mt 24, który powiedział wprost, że ucieczka z naszych domów będzie miała miejsce jeszcze w czasie trwania okresu wielkiego ucisku dla Niewiasty – Izrael, czyli jeszcze przed pojawieniem się na niebie znaku przyjścia Syna Człowieczego i przed powrotem Pana Isusa z nieba na ziemię.
 
Z kolei nasza ucieczka na pustynię na sąd odbędzie się dopiero po powrocie Pana Isusa z nieba na ziemię, kiedy to Isus pośle swoich aniołów, aby oni w tym celu właśnie zebrali Jego wybranych z czterech stron świata. Zaś powrót Pana Isusa nastąpi dopiero po ukazaniu się na niebie znaku przyjścia Syna Człowieczego, który z kolei nastąpi zaraz (w innych przekładach: natychmiast) po skróconym przez Boga okresie wielkiego ucisku dla Niewiasty – Izrael, która w tym czasie będzie już po porodzeniu chłopczyka (tj. już po opieczętowaniu 144.000) oraz po jego porwaniu żywcem do nieba):
 

Cytat :

Mt 24:
(15) Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - (16) wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry! (17) Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. (18) A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz. (19) Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni! (20) A módlcie się, żeby ucieczka wasza nie wypadła w zimie albo w szabat. (21) Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i nigdy nie będzie. (22) Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony. (23) Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! (24) Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. (25) Oto wam przepowiedziałem. (26) Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni, nie chodźcie tam! Oto wewnątrz domu, nie wierzcie! (27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (28) Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą. (29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. (31) Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.

Tej ohydy spustoszenia, która pojawi się w miejscu świętym w okresie wielkiego ucisku (a więc jeszcze przed powrotem Pana Isusa z nieba na ziemię) nie można mylić z posągiem (obrazem) Bestii pierwszej z Ap 13:14-15, 14:9-11, 15:2, czy 16:2, który to posąg (obraz) pojawi się na ziemi dopiero po powrocie na ziemię Pana Isusa.
 
Bowiem dopiero po powrocie Isusa na ziemię (a tym samym dopiero po rozpoczęciu ucieczki Niewiasty - Izraela na pustynię na sąd i po nieudanym ataku na nią przez szatana w trakcie tej ucieczki), Bestia pierwsza otrzyma z rąk szatana władzę nad ziemią za pośrednictwem 10-ciu rogów tejże Bestii (czyli 10-ciu ostatnich królów na ziemi) na 42 miesiące, a nie przed tym wydarzeniem:
 

Cytat :

Mt 24:
(30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. (31) Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.
 
Ap 14:
(1) Potem ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. (2) I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. (3) I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi. (4) To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, (5) a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni. (6) Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. (7) Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód! (8) A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody! (9) A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę, (10) ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nie rozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka. (11) A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamię jej imienia. (12) Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa. (13) I usłyszałem głos, który z nieba mówił: Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny.
 
Ap 18:
(1) Potem ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. (2) I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, (3) bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi doszli do bogactwa przez ogrom jej przepychu. (4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: (5) bo grzechy jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie.
 
Ap 12:
(13) A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. (14) I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża. (15) A Wąż za Niewiastą wypuścił z gardzieli wodę jak rzekę, żeby ją rzeka uniosła. (16) Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą Smok ze swej gardzieli wypuścił. (17) I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa. (18) I stanął na piasku [nad brzegiem] morza.
 
Ap 13:
(1) I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze. (2) Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery, łapy jej - jakby niedźwiedzia, paszcza jej - jakby paszcza lwa. A Smok dał jej swą moc, swój tron i wielką władzę. (3) I ujrzałem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną, a rana jej śmiertelna została uleczona. A cała ziemia w podziwie powiodła wzrokiem za Bestią; (4) i pokłon oddali Smokowi, bo władzę dał Bestii. I Bestii pokłon oddali, mówiąc: Któż jest podobny do Bestii i któż potrafi rozpocząć z nią walkę? (5) A dano jej usta mówiące wielkie rzeczy i bluźnierstwa, i dano jej możność przetrwania czterdziestu dwu miesięcy. (6) Zatem otworzyła swe usta dla bluźnierstw przeciwko Bogu, by bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i mieszkańcom nieba. (7) Potem dano jej wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężyć ich, i dano jej władzę nad każdym szczepem, ludem, językiem i narodem. (8) Wszyscy mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka. (9) Jeśli kto ma uszy, niechaj posłyszy! (10) Jeśli kto do niewoli jest przeznaczony, idzie do niewoli, jeśli kto na zabicie mieczem - musi być mieczem zabity. Tu się okazuje wytrwałość i wiara świętych. (11) Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. (12) I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. (13) I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi. (14) I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. (15) I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii, i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii. (16) I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło (17) i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii lub liczby jej imienia. (18) Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć.

Trzeba tutaj też podkreślić to, że słowa Boga z Objawienia Jana nie podają miejsca, w którym ten posąg (obraz) Bestii pierwszej zostanie postawiony (w przeciwieństwie do ohydy spustoszenia, w przypadku której Bóg przez Pana Isusa powiedział, że ma ona stanąć w miejscu świętym).
 
Od tego też momentu tj. od dnia podstawienia ohydy spustoszenia w miejscu świętym zacznie się na ziemi okres 1335 dni z 2400 dni ostatnich, czyli od tego dnia rozpocznie się, składający się na okres 1335 dni: okres 30 dni (w tym to okresie – choć nie będzie dokładnie wiadomo, ani którego dnia spośród tych 30 dni, ani o której godzinie - Pan Isus powróci z nieba na ziemię oraz rozpocznie się, a następnie zakończy się ucieczka Izraela na pustynię na sąd), po którym nastanie okres 1260 dni sądu Izraela na pustyni (inaczej 3,5 roku = 42 miesiące, ale tylko przy założeniu, że wówczas rok będzie liczył 360 dni, a nie jak teraz 365/366 dni, o czym parokrotnie pisałem na starym forum), a po nim bezpośrednio nastanie ostatni już okres 45 dni z 2400 dni ostatnich.

b) nawoływanie przez Bestię pierwszą Niewiasty – Izrael (tj. wybrańców - wg. Mt 24) do tego, aby udawali się oni w różne miejsca, aby tam zobaczyć rzekomego mesjasza (bo pamiętajmy, że w tym czasie Pana Isusa nie będzie jeszcze na ziemi) – m.in. Bestia będzie namawiała nas do wyruszenia w tym celu na pustynię, czyli Bestia będzie próbowała nakłonić nas do rozpoczęcia fałszywej ucieczki na pustynię!!!
 

Cytat :

Mt 24:
(21) Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i nigdy nie będzie. (22) Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony. (23) Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! (24) Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. (25) Oto wam przepowiedziałem. (26) Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni, nie chodźcie tam! Oto wewnątrz domu, nie wierzcie! (27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (28) Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą.

 
 
c) pod koniec okresu wielkiego ucisku, czyli tuż przed pojawieniem się na niebie znaku przyjścia Syna Człowieczego i powrotem Pana Isusa na ziemię, nastąpi zakończenie wojny na niebie, w wyniku której dojdzie do pierwszej przegranej szatana – tej na niebie, czyli do strącenia szatana wraz z jego aniołami spod nieba na ziemię (a konkretnie: stracenie szatana z tą jedynie częścią jego aniołów spośród wszystkich aniołów wcześniej już zrzuconych z nieba na ziemię przez samego szatana, która zdecydowała się polecieć wraz z szatanem na wojnę z księciem Michałem), zgodnie z rozdziałem 12 Objawienia Jana:
 

Cytat :

Ap 12:
(7) I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, (8) ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. (9) I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. (10) I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. (11) A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych - aż do śmierci. (12) Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu - bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu.

d) na zakończenie zaś okresu wielkiego ucisku dla Niewiasty – Izrael, a mówiąc dokładniej:
 

Cytat :

Mt 24:
(29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. (31) Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.

czyli zaraz (a w innych przekładach: natychmiast) po tych dniach ucisku „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte”.
 
Następnie pojawi się na niebie znak Syna Człowieczego (tj. zwinięcie się, rozstąpienie się ziemskiego nieba niczym zwoju wzdłuż linii wschód – zachód, przez co ukaże się blask Niebios niebios, znajdujących się nad naszym ziemskim firmamentem – ten blask będzie wyglądał, jak błyskawica, która - zgodnie z Mt 24:27 - „zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie”), po którym nastąpi powrót Pana Isusa z nieba na ziemię.
 
Dopiero wtedy Pan Isus pośle swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, żeby zebrali Jego wybranych – tj. tych, którzy przeżyli wielki ucisk – aby ci rozpoczęli drugą i ostatnią zarazem swoją ucieczkę tj. tym razem już tę na pustynię na sąd.

Potwierdzenie powrotu Pana Isusa z nieba na ziemię tuż przed rozpoczęciem przez Niego sądu Niewiasty – Izrael na pustyni (a nie zaś dopiero po tym sądzie) znajduje się także w poniższych słowach Isusa:
 

Cytat :

Mt 16:
(27) Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi,
i wtedy odda każdemu według jego postępowania.

Zatem Pan Isus powiedział tutaj wprost, że najpierw powróci On z nieba na ziemię wraz ze swoimi aniołami i dopiero wtedy odda On każdemu według jego postępowania, czyli dokona On sądu nad ludźmi.
 
A skoro pierwszym sądem na ziemi po powrocie z nieba naszego Króla Isusa, który On tutaj na ziemi przeprowadzi przy pomocy Jego 12 apostołów (Mt 19:28), będzie sąd nad odrestaurowanym ludem Izraela złożonym ze wszystkich jego 12 pokoleń (plemion) zebranych razem na pustyni (gdzie dopiero bezpośrednio po jego zakończeniu nastąpi sąd Isusa nad wszystkimi narodami pogańskimi, o czym będzie jeszcze mowa dalej, zaś z kolei dopiero za 1000 lat od czasu Jego powrotu nastąpi drugi sąd na tej ziemi tj. sąd ostateczny), to oczywiste jest, że Pan Isus musi powrócić z nieba na ziemię jeszcze przed rozpoczęciem przez Niego tegoż pierwszego właśnie sądu, a nie dopiero po nim.
 
Nie ma innej logicznej możliwości.

 
Powrót zaś Pana Isusa z nieba na ziemię jest wydarzeniem, symbolizowanym w Objawieniu przez trąbienie anioła nr 7:
 

Cytat :

Ap 10:
(5) Anioł zaś, którego ujrzałem stojącego na morzu i na ziemi, podniósł ku niebu prawą rękę (6) i przysiągł na żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim jest, i ziemię, i to, co w niej jest, i morze, i to, co w nim jest, że już nie będzie zwłoki, (7) ale w dniach głosu siódmego anioła, gdy będzie miał trąbić, misterium Boga się dokona, tak jak podał On dobrą nowinę sługom swym prorokom.
 


Ap 11:
(15) I siódmy anioł zatrąbił. A w niebie powstały donośne głosy mówiące: Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować na wieki wieków! (16) A dwudziestu czterech Starców, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i pokłon Bogu oddało, (17) mówiąc: Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszechmogący, Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować. (18) I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię. (19) Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.
 


Ap 12:
(9) I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. (10) I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. (11) A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych - aż do śmierci. (12) Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu - bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu. (13) A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę.

 
co koresponduje ze zdjęciem szóstej pieczęci przez Baranka:
 

Cytat :

Ap 6:
(12) I ujrzałem: gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały księżyc stał się jak krew. (13) I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. (14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone. (15) A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. (16) I mówią do gór i do skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, (17) bo nadszedł Wielki Dzień Jego gniewu, a któż zdoła się ostać?

 
oraz z tymi słowami Boga:
 

Cytat :

Mt 24:
(29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą.
 


Iz:
34: 4 I wszystkie moce niebios stopnieją, a niebo będzie zwinięte jak zwój. I wszystkie gwiazdy spadną jak liście z krzewu winnego, i jak liście spadają z drzewa figowego.
 


Mt 24:
(27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.

 


Zatem dopiero po powrocie Pana Isusa na ziemię nastąpi wydarzenie w postaci trąbienia przez aniołów Isusa, którzy będą zbierać Resztą z Izraela na pustynię na sąd, które będzie słyszalne i to na całej ziemi:
 

Cytat :

Mt 24:
(30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. (31) Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.

 
A gdzie jeszcze jest mowa o tej trąbie aniołów Isusa?
 
Poniżej przykładowe fragmenty:
 

Cytat :

Iz 27:
(12) I stanie się owego dnia, że Bóg odgrodzi [ludzi] od koryta rzeki aż do Rhinocorury; ale zbierajcie dzieci Izraela jedno po drugim.
(13) I stanie się owego dnia, że oni będą dąć w wielką trąbę, i zagubieni w ziemi Asyryjskiej przybędą, i zagubieni w Egipcie, i będą czcić Pana na świętej górze w Jerozolimie.
 


2 Ezd 6:
(18) I rzekł: "Oto dni nadchodzą, i stanie się gdy się zbliżę do odwiedzenia mieszkańców ziemi,
(19) a gdy będę wymagał od czyniących nieprawość kary za ich nieprawość, kiedy się dopełni poniżenie Syjonu,
(20) i kiedy pieczęć zostanie umieszczona na wieku, który ma właśnie przemijać, wtedy pokażę te owe znaki: księgi będą otworzone przed firmamentem, i wszyscy będą je widzieć:
(21) Niemowlęta jednoroczne mówić będą swymi głosami, a kobiety z dziećmi urodzą przedwczesne dzieci w trzecim i czwartym miesiącu, a ci będą żyli i będą tańczyli.
(22) Zasiane miejsca nagle ukażą się nie zasiane, a nagromadzone magazyny staną się nagle puste;
(23) i trąba głośno zatrąbi i gdy wszyscy ją usłyszą, będą nagle przerażeni.
(24) W tym czasie przyjaciele będą prowadzić wojnę przeciwko przyjaciołom jak przeciwko wrogom, a ziemia i ją zamieszkujący będą przerażeni, a źródła fontann staną, i nie popłyną przez trzy godziny:
(25) "I będzie tak, że każdy, który pozostanie po tym wszystkim co tobie przepowiedziałem, ten będzie zachowany i będzie oglądał zbawienie moje oraz koniec mojego świata.
 
 
Ps 47:
(1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
(2) Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem,
(3) bo Pan najwyższy, straszliwy, jest wielkim Królem nad całą ziemią.
(4) On nam poddaje narody i ludy rzuca pod nasze stopy.
(5) Wybiera dla nas dziedzictwo - chlubę Jakuba, którego miłuje.
(6) Wstąpił Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan przy dźwięku trąby.
(7) Śpiewajcie naszemu Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!
(8) Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, hymn zaśpiewajcie!
(9) Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
(10) Połączyli się władcy narodów z ludem Boga Abrahama. Bo możni świata należą do Boga: On zaś jest najwyższy.


Ap 10:
(7) ale w dniach głosu siódmego anioła, gdy będzie miał trąbić, misterium Boga się dokona, tak jak podał On dobrą nowinę sługom swym prorokom.
 


PSALM XI. SALOMONA: O OCZEKIWANIU
1. Zadmijcie na Syjonie w trąbę ogłaszającą święta;
oznajmujcie w Jeruzalem słowa zwiastujące pomyślne nowiny:
że Bóg się ulitował nad Izraelem w czuwaniu nad nim.
2. Stań, Jeruzalem, na wyżynie i patrz na twe dzieci
zgromadzone raz na zawsze przez Pana, ze wschodu i z zachodu!
3. Przybywają z północy czyniąc radość swojemu Bogu,
który zgromadził ich z odległych wysp.

Zanim jednak przejdę do znaków na niebie i ziemi, jakie pojawią się już po powrocie Pana Isusa z nieba na ziemię, wskażę jeszcze na inne zapowiedziane przez Boga wydarzenia (cuda, znaki), co do których jednak trudno jest na chwilę obecną jednoznacznie stwierdzić, czy będą one miały miejsce jeszcze w okresie początku boleści, czy może dopiero w okresie wielkiego ucisku.
 
Oto te wydarzenia m.in.:
 
 
a) jeszcze przed powrotem Pana Isusa z nieba na ziemie, a więc i przed ucieczką Reszty z Izraela na pustynię Juda przybędzie najpierw do ziemi północnej, czyli tam, gdzie obecnie żyje główna część rozproszonego Izraela, i dopiero potem Juda i Izrael będą już razem uciekać z ziemi północnej i ze wszystkich krajów na pustynię:
 

Cytat :

Jer 3:


3:12 Idźcie i czytajcie te słowa w kierunku północy, i ty powiesz: Wróć do mnie, o domu Izraela, mówi Pan, a nie skieruję swojego oblicza przeciwko wam, bo jestem miłosierny, mówi Pan, i nie będę się na was gniewał na wieki.
3:13 Tylko uznaj swoją nieprawość, że zgrzeszyłeś przeciwko Panu Bogu twemu, i rozciągnąłeś swoje drogi do obcych pod każde cieniste drzewo, żebyś ty nie słuchał mego głosu, mówi Pan.
3:14 Nawróćcie się, synowie, którzy się zbuntowaliście, mówi Pan, albowiem Ja będę panował nad wami. I Ja wezmę was jednego z miasta, i dwóch z rodziny, i Ja zabiorę was na Syjon.
3:15 I Ja dam wam pasterzy według mojego serca, a oni z pewnością napoją was wiedzą.
3:16 I stanie się, że gdy się rozmnożycie i powiększycie na ziemi, mówi Pan, w tych dniach oni nie będą już więcej mówić: Arka Przymierza Świętego Izraela. To nie przyjdzie na myśl; to nie będzie nazwane; ani nie będzie oglądane i nie będzie to już więcej czynione.
3:17 W owych dniach i w tym czasie oni nazwą Jerozolimę tronem Pana; i wszystkie narody zgromadzą się w niej. I one nie będą już więcej chodzić według wyobrażeń ich złego serca.
3:18 W owych dniach dom Judy przybędzie razem do domu Izraela, i oni przyjdą, wspólnie, z ziemi północnej, i ze wszystkich krajów, do ziemi, którą Ja sprawiłem ich ojcom, aby ją dziedziczyli.

 
 
b) jeszcze przed ucieczką na pustynię (a być może i jeszcze przed porwaniem do nieba 144.000 opieczętowanych), ale już po otwarciu otchłani, Bestia i upadli aniołowie doprowadzi (czy to w wyniku rozpętania 3 WŚ, czy też bez niej) do zniszczenia wielu dzisiejszych kluczowych satanistów, którzy zostaną poświęceni jako ci, którzy są najbardziej umoczeni w całe zło, jakie teraz dzieje się na ziemi, a po których przyjdzie druga fala satanistów, rzekomo „lepszych” od poprzednich, którzy pod wodzą szatana i upadłych – być może ujawnionych już jako UFO – zaprowadzą na ziemi zwodniczy dobrobyt dla samych siebie oraz dla zwolenników szatana i Bestii.
 
Równie dobrze ten dobrobyt może jednak zaprowadzić wcześniej (tzn. jeszcze przed opieczętowaniem 144.000) sam szatan i jego upadli.
 
Nie zdziwiłbym się, gdyby w zamian za jego otrzymanie szatan namawiał ludzi do wzięcia na swoją rękę i czoło jego własnego znamienia – czyli liczby 666.
 
Jeżeliby do tego doszło, to moim zdaniem takie znamię szatana będzie jedynie podróbką prawdziwego zamienia Bestii, ale jednocześnie byłaby to próba generalna przed nadaniem ludziom przez Bestię prawdziwego jej znamienia (to jest wprawdzie tylko taka możliwość, ale myślę, że warto mieć ją na uwadze).
 
Pisałem o tym w tym miejscu:
http://zbawienie.forumotion.com/t284-potencjalne-proby-pana-boga-wzgledem-ludzkosci
 
Jednak z tą zasadniczą różnicą, że przed wzięciem znamienia Bestii na swoje ciało będzie ostrzegał anioł z nieba, zaś w przypadku ewentualnego znamienia szatana anioł nie będzie o tym ostrzegał, bo przyjęcie znamienia szatana nie oznaczałoby jeszcze wyroku śmierci drugiej.
 
Co jednak nie znaczy, że ci ludzie, którzy by je przyjęli od szatana w zamian za jego ziemski dobrobyt nie popełnią grzechu nieposłuszeństwa wobec Boga, bo pokażą w ten sposób, po czyjej stronie stoją (a nie można jednocześnie służyć Bogu i mamonie), albo że nie zostaną oni zniewoleni przez szatana, upadłych i demony, przez co poniosą być może już nieodwracalną szkodę na swojej duszy.
 
A przecież zachowanie swojej duszy bez żadnej szkody jest dla nas bardzo ważne, o czym przestrzegał nas Pan Isus w tych słowach:
 

Cytat :

Mt 16:


(26) Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? (27) Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania.

 
Więc tacy ludzie też zrobiliby źle i być może, choć nie bezpośrednio, to jednak w sposób pośredni przyczyni się to do wzięcia przez nich znamienia Bestii, pomimo ostrzeżeń ze strony anioła Pańskiego, a przez to pośrednio przyczyni się do to ich śmierci drugiej.
 
Ten „dobrobyt” moim zdaniem – czy to najpierw wprowadzony przez szatana w okresie początku boleści, czy też dopiero w okresie wielkiego ucisku przez uwolnioną z otchłani Bestię skończy się tuż przed ucieczką, bowiem:
 

Cytat :

2 Ezd 6:

(18) I rzekł: "Oto dni nadchodzą, i stanie się, gdy się zbliżę do odwiedzenia mieszkańców ziemi,
(19) a gdy będę wymagał od czyniących nieprawość kary za ich nieprawość, kiedy się dopełni poniżenie Syjonu
 
(poniżenie Syjonu… czy to poniżenie nie nastąpi z powodu postawienia na górze Syjon - czyli na miejscu świętym - ohydy spustoszenia np. w postaci posągu Lucyfera???)
 
(20) i kiedy pieczęć zostanie umieszczona na wieku, który ma właśnie przemijać, wtedy pokażę te owe znaki: księgi będą otworzone przed firmamentem, i wszyscy będą je widzieć:
(21) Niemowlęta jednoroczne mówić będą swymi głosami, a kobiety z dziećmi urodzą przedwczesne dzieci w trzecim i czwartym miesiącu, a ci będą żyli i będą tańczyli.
(22) Zasiane miejsca nagle ukażą się nie zasiane, a nagromadzone magazyny  staną się nagle puste;
 
(zasiane miejsca i nagromadzone magazyny – czy to nie jest aby symbol szatańskiego dobrobytu dla sług szatana?)
 
(23) i trąba głośno zatrąbi i gdy wszyscy ją usłyszą, będą nagle przerażeni.
 
 
2 Ezd 16:

(17) Biada mnie! Biada mnie! Któż mnie uratuje w tych dniach?
(18) Początek boleści oraz wielu narzekań; początek głodu, kiedy wielu zginie; początek wojen, kiedy moce będą przerażone, początek nieszczęść, kiedy wszyscy będą drżeli. Cóż oni będą czynić w tych warunkach, kiedy nieszczęście przyjdzie?
 
(Początek boleści… - taki sam okres, jak w Mt 24:8)
 
(19) Oto głód i plaga, ucisk i udręczenie wysłane jako baty dla skorygowania ludzi.
(20) Jednak pomimo tego wszystkiego oni nie odwrócą się od swych nieczystości, ani nie będą zawsze świadomi tych batów.
(21) Oto zaopatrzenie będzie takie tanie na ziemi, że ludzie będą myśleć, że pokój jest dla nich pewny i wtedy nieszczęścia powstaną na ziemi.

 

 
 

Cytat :

2 Ezd 16:

(21) Oto zaopatrzenie będzie takie tanie na ziemi, że ludzie będą myśleć, że pokój jest dla nich pewny i wtedy nieszczęścia powstaną na ziemi.

 
2 Ezd 6:
(22) Zasiane miejsca nagle ukażą się nie zasiane, a nagromadzone magazyny staną się nagle puste;),

nie będą jeszcze stanowiły wielkiego ucisku dla Niewiasty - Izrael, ale być może to właśnie te wydarzenia wyłonią spośród całej Niewiasty – Izrael ludzi w liczbie 144.000, którzy zasłużą na ich opieczętowanie.
 
W ten sposób nastąpiłby poród chłopczyka przez Niewiastę – Izrael.
 
Zaś na taką właśnie ewentualność moim zdaniem wskazują następujące fragmenty:
 

Cytat :

2 Ezd 16:
(68) Oto płonący gniew wielkiej rzeszy rozpali się nad tobą, zabiorą część z was i będą was karmić tym, co było poświęcone bałwanom.
(69) A ci, którzy zgodzą się aby jeść, będą trzymani w kpinie i pogardzie i będą zdeptani pod stopą.
(70) Ponieważ w wielu miejscach i najbliższych miastach będzie wielkie powstanie przeciwko tym, którzy boją się Pana.
(71) Będą jak szaleńcy nie oszczędzający nikogo, ale będą plądrować i niszczyć tych, którzy będą kontynuować bojaźń Pana.
(72) Będą niszczyć i grabić ich dobra, wypędzać ich z domów.
(73) Wtedy sprawdzona jakość moich wybranych będzie ukazana jak złoto sprawdzone przez ogień.
(74) "Słuchajcie moi wybrani," mówi Pan. "Oto dni ucisku w zasięgu ręki, a ja was uwolnię od nich.
(75) Nie bójcie się i nie wątpcie, ponieważ Bóg jest waszym przewodnikiem.
(76) Wy, którzy strzeżecie moich Przykazań i przepisów" mówi Pan Bóg, "nie pozwólcie, aby wasze grzechy was pogrążały, lub wasze nieprawości przeważały nad wami."
(77) Biada tym, którzy są zadławieni i przytłoczeni swoimi nieprawościami, tak jak pole jest zadławione krzakami i ścieżka przytłoczona cierniami i nikt nie może tam przejść.
(78) Taki jest wyłączony i oddany na pochłonięcie ogniem.

 
 
 
 

Cytat :

1 Hen 80:


(1) W tych dniach Uriel odpowiadając mi rzekł: "Oto pokazałem ci wszystko, Henochu, i wszystko ci objawiłem, żebyś mógł zobaczyć to słońce i ten księżyc i dowódców gwiazd nieba i wszystkich tych, którzy je zawracają, ich zadania, czasy i powstania.
(2) Jednakże w dni grzeszników lata staną się krótsze, ich nasienie opóźni się na ziemi i na polach, wszystko na ziemi zmieni się i nie pojawi się w swoim czasie. Ustanie deszcz, bo niebo [go] zatrzyma.
(3) W tych czasach owoce ziemi opóźnią się i nie będą rosnąć w odpowiednim czasie. Tak samo owoce drzew nie pojawią się w swoim czasie.
(4) Księżyc zmieni swe zwyczaje i nie pojawi się w swoim czasie.
(5) Jednakże w tych dniach ukaże się na niebie i przyjdzie (...) na czubku wielkiego wozu po stronie zachodniej zaświeci jaśniej niż zwykle.
(6) I wielu dowódców gwiazd będących na służbie pobłądzi. Gwiazdy zmienią swój tor i kierunek i nie pojawią się w wyznaczonych im okresach.
(7) Całe prawo gwiazd zostanie ukryte przed grzesznikami. Myśl mieszkańców ziemi ulegnie błędom. Pobłądzą i uznają gwiazdy za bogów.
(8) Ogarnie ich mnóstwo nieszczęść i spadnie na nich kara, aby ich wszystkich zgładzić".
 
 


2 Ezd 16


(21) Oto zaopatrzenie będzie takie tanie na ziemi, że ludzie będą myśleć, że pokój jest dla nich pewny i wtedy nieszczęścia powstaną na ziemi.

 

 
2 Ezd 5:


(5) A krew będzie kapać z drzewa i kamień wyda głos swój; narody będą zaniepokojone, a gwiazdy zaczną spadać.

(6) I będzie rządził ten, którego mieszkańcy ziemi się nie spodziewają się, a ptaki będą odlatywać razem;

(7) I morze Sodomy będzie wyrzucać ryby; i wyda ktoś w nocy głos nieznany, a wszyscy usłyszą głos jego.

(8) I nastanie także chaos w wielu miejscach i ogień często będzie wybuchał, a dzikie bestie będą szarżować i straszyć,  a niewiasty w ciąży będą rodzić potwory:

(9) Wody słone będą znajdowane w wodach słodkich i przyjaciele będą się nawzajem zwyciężać, wtedy wszelkie przyczyny się poukrywają a mądrość wycofa się do zamknięcia swego,
(10) a wielu będzie jej szukać, ale jej nie znajdą, ale niesprawiedliwość i brak umiarkowania zwiększy się na ziemi.




2 Ezd 6:

(18) I rzekł: "Oto dni nadchodzą, i stanie się gdy się zbliżę do odwiedzenia mieszkańców ziemi,
(19) a gdy będę wymagał od czyniących nieprawość kary za ich nieprawość, kiedy się dopełni poniżenie Syjonu,
(20) i kiedy pieczęć zostanie umieszczona na wieku, który ma właśnie przemijać, wtedy pokażę te owe znaki: księgi będą otworzone przed firmamentem, i wszyscy będą je widzieć:
(21) Niemowlęta jednoroczne mówić będą swymi głosami, a kobiety z dziećmi urodzą przedwczesne dzieci w trzecim i czwartym miesiącu, a ci będą żyli i będą tańczyli.
(22) Zasiane miejsca nagle ukażą się nie zasiane, a nagromadzone magazyny staną się nagle puste;
(23) i trąba głośno zatrąbi i gdy wszyscy ją usłyszą, będą nagle przerażeni.
(24) W tym czasie przyjaciele będą prowadzić wojnę przeciwko przyjaciołom jak przeciwko wrogom, a ziemia i ją zamieszkujący będą przerażeni, a źródła fontann staną, i nie popłyną przez trzy godziny:
 

 
 
 
d) dodatkowo być może jeszcze przed ucieczką na pustynię (albo już w trakcie tej ucieczki) Bóg wyleje na wszelkie ciało swego Ducha tzn. na wszystkie ciała Jego sług, a nie że na wszelkie ciało ludzkie w ogóle:
 

Cytat :

Jl 2: (w BT jest to Jl 3)


2:28 I stanie się potem, że wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało; a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, a wasi starcy będą śnić sny, a wasi młodzieńcy ujrzą wizje.
2:29 I na moje sługi i na moje służebnice w owe dni wyleję Ducha mego.
2:30 I pokażę cuda na niebie i na ziemi, krew i ogień, i dym.
2:31 Słońce zamieni się w ciemność i księżyc w krew, zanim nadejdzie wielki i chwalebny dzień Pana.

Teraz przechodzę już do tego, jakie dalsze znaki zapowiedział Bóg.
 

A zatem już po powrocie Pana Isusa z nieba na ziemię (tj. po zdjęciu szóstej pieczęci – zgodnie z Ap 6:12-17), ale jeszcze przed dotarciem Reszty z Izraela na pustynię na sąd, nastąpią następujące wydarzenia (choć niekoniecznie w tej kolejności):
 

a) poselstwo pierwszego anioła:
 

Cytat :

Mt 24:

(14) A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec.
 


Ap 14:

(1) Potem ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. (2) I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. (3) I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi. (4) To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, (5) a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni. (6) Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. (7) Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!

Charakterystycznym elementem tej ewangelii głoszonej przez prawdziwego anioła Pańskiego, który musi się w niej pojawić, jak to swego czasu zauważył Obserwator, będzie m.in. epizod o wylaniu na ciało Isusa drogiego olejku nardowego przez Marię, siostrę Łazarza i Marty:
 

Cytat :

Mt 26:


(6) Gdy Jezus przebywał w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, (7) podeszła do Niego kobieta z alabastrowym flakonikiem drogiego olejku i wylała Mu olejek na głowę, gdy spoczywał przy stole. (8) Widząc to, uczniowie oburzali się, mówiąc: Na co takie marnotrawstwo? (9) Przecież można było drogo to sprzedać i rozdać ubogim. (10) Lecz Jezus zauważył to i rzekł do nich: Czemu sprawiacie przykrość tej kobiecie? Dobry uczynek spełniła względem Mnie. (11) Albowiem zawsze ubogich macie u siebie, lecz Mnie nie zawsze macie. (12) Wylewając ten olejek na moje ciało, na mój pogrzeb to uczyniła. (13) Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła.

 

 
b) trąbienie aniołów Isusa, którzy będą zbierać wybrańców (tj. Resztę z Izraela, która pozostała przy życiu po skróconym przez Boga okresie wielkiego ucisku) na pustynię na sąd – cytaty dotyczące tego wydarzenia podałem wyżej,
 
 

c) głos z nieba nawołujący do opuszczenia Babilonu – stolicy przez Izraelitów tuż przed nagłym upadkiem Babilonu:
 

Cytat :

Ap 18:

(4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: (5) bo grzechy jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie.

 
 
d) przygotowanie przez Boga miejsca na pustyni dla Niewiasty – Izrael, aby ją tam żywić przez 1260 dni (z tego wniosek, że okres 1260 dni = 3,5 roku = 42 miesiące obejmuje wyłącznie czas pobytu Reszty z Izraela na pustyni, a nie obejmuje on czasu dotarcia na nią tj. czasu ucieczki Niewiasty – Izrael na pustynię):
 

Cytat :

Ap 12:

(6) A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

(14) I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża.

 
 
e) rozpoczęcie ucieczki na pustynię na sąd przez Resztę z Niewiasty – Izrael, która przeżyła okres wielkiego ucisku (to są ci wybrani, o których mowa w Mt 24, z powodu których Bóg skróci im okres wielkiego ucisku).

Słowa Boga w postaci ogromnej ilości wersów, zapowiadających ponowne zjednoczenie na pustyni tej Reszty z Niewiasty - Izrael, czyli tych z żyjących obecnie w niewoli niegenetycznego potomstwa węża, w rozproszeniu pośród wszystkich narodów na świecie i w całkowitej nieświadomości swojego genetycznego pochodzenia potomków 12 pokoleń (plemion) ludu Izraela, którzy przeżyją okres wielkiego ucisku wraz z ich zmartwychwstałymi przodkami, zostało wskazanych m.in. tutaj:
 
http://www.zbawieniecom.fora.pl/sekcja-priorytetowa,29/cudowne-wybawienie-ludu-bozego,2773.html
http://zbawienie.forumotion.com/t12-cudowne-wybawienie-ludu-bozego
http://www.zbawienie.com/wybawienie-ludu-Bozego.htm

I tutaj mamy takie m.in. kwestie, związane z tą ucieczką Reszty z Izraela na pustynię na sąd:
 

- ucieczkę na pustynię poprowadzi nasz Król - Pan Isus, a sam Bóg zamknie nasz pochód:
 

Cytat :

Mi 2:
2:12 Jakub zostanie całkowicie zebrany ze wszystkimi [jego ludźmi]: Ja na pewno otrzymam resztkę Izraela; Sprawię, że powrócą razem, jak owce w tarapatach, jak trzoda pośrodku ich owczarni. Oni będą śpieszyć się między mężczyznami przez wyłom zrobiony przed nimi:
2:13 przebili się i minęli bramę, i wyszli przez nią; a król ich wyszedł przed nimi, a Pan ich poprowadzi.
 
Iz 52:
52:12 Albowiem nie wyruszycie ze zgiełkiem, ani nie będziecie uciekać. Bo Pan pójdzie pierwszy przed wami. I Bóg Izraela będzie Tym, który podźwignie wasz tył.

 
Tutaj mamy podobieństwo do wyprowadzeniu ludu Izraela z niewoli egipskiej:
 

Cytat :

Pwt 31:
31: 8 A Pan, który idzie z tobą, nie opuści cię, ani nie porzuci; nie bój się, ani się nie lękaj.

 
A poniżej mamy fragment mówiący o tym, że będzie jakiś przywódca, który wprowadzi Izraela:
- na pustynię na sąd - na wzór Mojżesza,
i / albo
- do królestwa Bożego na ziemi (do ziemi obiecanej) - na wzór Jozuego (czyli Isusa – wg Septuaginty):

 

Cytat :

Oz 2: (W SB jest to Oz 1)
 
1:10 Dotychczas liczba dzieci Izraela była jak piasek morski, który nie będzie zmierzony ani policzony. I stanie się, że w miejscu, gdzie im powiedziano: Nie jesteście Moim ludem, właśnie oni będą nazwani synami Boga żywego.
1:11 I dzieci Judy będą zgromadzone, i dzieci Izraela razem, i wyznaczą sobie jedną głowę, i przyjdą z ziemi. Bo wielki [będzie] dzień Jezrael.
 

 
Ten fragment z księgi Ozeasza w połączeniu z powyższymi wersetami prowadzi do wniosku, że tą jedną głową, którą wyznaczy nad sobą jeszcze przed ucieczką na pustynię Izrael (Efraim) i Juda, a wiec i tym, który przyprowadzi Izraela na pustynię na sąd, ale także tym, który wprowadzi zjednoczonego i oczyszczonego już z grzeszników Izraela do królestwa Bożego będzie nasz Król - Isus Chrystus.
 
Także poniższe wersety pośrednio to potwierdzają:
 

Cytat :

Pwt 31:
(1) I jeszcze Mojżesz odezwał się tymi słowami do Izraela:
(2) Dziś mam już sto dwadzieścia lat. Nie mogę swobodnie chodzić. Pan mi powiedział: Nie przejdziesz tego Jordanu.
(3) Sam Pan Bóg twój przejdzie przed tobą; On wytępi te narody przed tobą, tak iż ty osiedlisz się w ich miejsce. A Jozue (a wg. Septuaginty - Isus) pójdzie przed tobą, jak mówił Pan.

 
 
 
- ta ucieczka Reszty z Izraela na pustynię na sąd nie do końca będzie ucieczką, bowiem Bóg powiedział o tym wydarzeniu w ten sposób:
 

Cytat :

Iz 52:
52:12 Albowiem nie wyruszycie ze zgiełkiem, ani nie będziecie uciekać. Bo Pan pójdzie pierwszy przed wami. I Bóg Izraela będzie Tym, który podźwignie wasz tył.

 
 
- w trakcie ucieczki na pustynię nie będziemy głodni, ani spragnieni, nie będziemy się męczyć ciągłym marszem, nie dokuczy nam upał, ani słońce:
 
 

Cytat :

Iz 40:
40:29 On daje siłę głodnym, i smutek tym, którzy nie cierpią.
40:30 Bo młodzi ludzie będą łaknąć, i młodzież będzie zmęczona, a wybrani [mężczyźni] będą bezsilni,
40:31 ale ci, którzy oczekują Boga, odnowią [swoją] siłę. Oni rozwiną nowe pióra jak orły. Oni będą biec, a nie będą zmęczeni. Oni będą chodzić, a nie będą łaknąć.
 
 
Iz 48:
48:20 Wychodźcie z Babilonu, wy, którzy który uciekacie od Chaldejczyków. Wydajcie głośny wyraz radości, i niech to będzie wiadome, ogłoście to na krańcu ziemi; powiedzcie: Pan wybawił swego sługę Jakuba.
48:21 A jeśli oni będą spragnieni, On poprowadzi ich przez pustynię. On wyprowadzi im wodę ze skały. Skała rozdzieli się, i woda wypłynie, a lud mój będzie pił.
 
 
Iz 49:
49: 8 Tak mówi Pan: W odpowiednim czasie usłyszałem cię, a w dzień zbawienia wspomogłem cię. I Ja uformowałem ciebie, i dałem ciebie za przymierze narodów, aby ustanowić ziemię, i sprawić, abyś odziedziczył pustynne dziedzictwo,
49: 9 mówiąc do tych, którzy są w więzieniu: Idźcie; i [rozkazując] tym, którzy są w ciemności: Pokażcie się. Oni będą karmieni na wszystkie sposoby i na wszystkich ścieżkach [będą] ich pastwiska.
49:10 Oni nie będą łaknąć, ani pragnąć; ani gorąco, ani słońce ich nie porazi; ale Ten, który okazuje im litość, pocieszy ich, i przez źródła wód poprowadzi ich.
49:11 I Ja sprawię, że każda góra będzie drogą, a każda ścieżka będzie pastwiskiem dla nich.
49:12 Oto, ci przybędą z daleka: [i] ci z północy i z zachodu, a inni z ziemi Persów.
 
 
PSALM XI. SALOMONA: O OCZEKIWANIU
 
5. gęstwiny leśne (użyczały) im swego cienia podczas ich pochodu.
Bóg rozkazał wyrosnąć wszelkiemu drzewu, wydającemu miłą woń,
6. aby Izrael kroczył pod pełną chwały opieką swojego Boga.

f) Bóg utworzy drogę lądową dla Niewiasty - Izrael, prowadzącą ją na pustynię, która będzie nazwana „świętą drogą”. Zostanie ona utworzona m.in. poprzez obniżenie gór, podwyższenie dolin, osuszenie Morza czerwonego i kanałów rzek, jakie pojawią się na drodze Izraela na pustynię.

Co ciekawe, droga ta będzie powstawała dopiero w trakcie tej ucieczki, w zasadzie tuż przed prowadzonymi na pustynię Izraelitami:
 

Cytat :

PSALM XI. SALOMONA: O OCZEKIWANIU
4. Góry wyniosłe obniżył, aby stały się dla nich równiną,
pagórki uciekły przed nimi, kiedy się zbliżali,
5. gęstwiny leśne (użyczały) im swego cienia podczas ich pochodu.
Bóg rozkazał wyrosnąć wszelkiemu drzewu, wydającemu miłą woń,
6. aby Izrael kroczył pod pełną chwały opieką swojego Boga.
 


Iz 35:
35: 1 Raduj się ty, spragniona pustynio; niech się raduje pustynia i rozkwita jak lilia.
35: 2 I puste miejsca Jordanu rozkwitną i weselić się będą; chwała Libanu została im dana i cześć Karmelu. A lud mój ujrzy chwałę Pana i majestat Boga.
35: 3 Bądźcie silni, rozluźnijcie ręce i sparaliżowane kolana.
35: 4 Pocieszajcie się wzajemnie, wy bojaźliwi; bądźcie silni, nie bójcie się. Oto nasz Bóg czyni sąd, i On to uczyni. On przyjdzie i nas zbawi.
35: 5 Wtedy oczy ślepych otworzą się, a uszy głuchych usłyszą.
35: 6 Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń, a język jąkałów będzie mówić wyraźnie; bo woda wytrysnęła naprzód na pustynię, i kanał [wody] w spragnionej ziemi.
35: 7 A ta sucha ziemia stanie się pojezierzem, i źródło wody wyleje się do spragnionej ziemi; tam będzie radość ptaków, gotowych siedlisk i bagien.
35: 8 Tam będzie czysta droga i będzie ona nazwana świętą drogą; i nie przejdzie tamtędy jakakolwiek nieczysta osoba, ani nie będzie tam jakiejkolwiek nieczystej drogi; ale rozproszeni będą szli po niej, i oni nie zbłądzą.
35: 9 I nie będzie tam lwa, ani żadna zła bestia nie wejdzie na nią, ani wcale się tam nie znajdzie. Lecz odkupieni i zgromadzeni w imię Pana, będą szli po niej,
35:10 i powrócą, i przybędą na Syjon z radością. A wieczna radość będzie nad ich głową, bo na ich głowę [spadnie] chwała i uniesienie. I radość weźmie ich w posiadanie. Smutek i ból, i wzdychanie uciekną.
 

Iz 40:
40: 1 Pocieszajcie się, pocieszajcie się, mój ludu - mówi Bóg.
40: 2 Mówcie, wy kapłani, do serca Jerozolimy; pocieszcie ją, bo jej upokorzenie dobiegło końca, [a] jej grzech został odrzucony. Bo dźwigała z ręki Pańskiej podwójną [ilość] jej grzechów.
40: 3 Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie ścieżki naszego Boga.
40: 4 Każda dolina będzie wyniesiona, a każda góra i pagórek będzie zrównany z ziemią. I wszystkie krzywe [drogi] staną się proste, a miejsca wyboiste - wyrównane.
40: 5 I chwała Pańska objawi się, i wszelkie ciało ujrzy zbawienie Boga, bo Pan to powiedział.
 

Iz 41:
41:13 Albowiem Ja jestem twoim Bogiem, który trzyma cię prawą ręką, który mówi do ciebie:
41:14 Nie bój się, Jakubie, i ty Izraelu mały w liczbie. Pomogłem ci, mówi twój Bóg, Ten, który cię odkupił, o Izraelu.
41:15 Oto Ja uczyniłem ciebie jako nowe, w kształcie piły, młockarskie koła wozu. I będziesz tłukł góry, i rozbijał pagórki na proch, i uczynisz je jako plewy.
41:16 I ty je przesiejesz, a wiatr je uniesie, a nawałnica je rozrzuci. Ale ty radował się będziesz w świętym Izraela.
41:17 A ubodzy i potrzebujący będą się radować; albowiem [kiedy] oni będą szukać wody, a jej nie będzie, i język ich będzie wysuszony z pragnienia, Ja, Pan Bóg, Ja, Bóg Izraela, usłyszę i nie opuszczę ich,
41:18 lecz otworzę rzeki na górach i źródła na środku równiny: stworzę pustynne rozlewiska wody i upragnione ziemskie cieki wodne.
41:19 Zasadzę na suchej ziemi cedr i bukszpan, mirt i cyprys, i białą topolę,
41:20 żeby oni mogli zobaczyć i poznać, uświadomić sobie i zrozumieć jednocześnie, że ręka Pańska dokonała tych [uczynków], i [że] Święty Izraela pokazał się [im].
 

Iz 43:
(1) Ale teraz tak mówi Pan, Stworzyciel twój, Jakubie, i Twórca twój, o Izraelu: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim!
(2) Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień.
(3) Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca. Daję Egipt jako twój okup, Kusz i Sabę w zamian za ciebie.
(4) Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje.
(5) Nie lękaj się, bo jestem z tobą. Przywiodę ze Wschodu twe plemię i z Zachodu cię pozbieram.
(6) Północy powiem: Oddaj! i Południowi: Nie zatrzymuj! Przywiedź moich synów z daleka i córki moje z krańców ziemi.
(7) Wszystkich, którzy noszą me imię i których stworzyłem dla mojej chwały, ukształtowałem ich i moim są dziełem.
 
43:16 Tak mówi Pan, który czyni drogę w morzu i ścieżkę w wodach potężnych;
(17) który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.
(18) Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy.
43:19 Oto, Ja będę czynił nowe rzeczy, które wkrótce powstaną, a wy poznacie je. I uczynię drogę na pustyni, i rzeki na suchej ziemi.
43:20 Zwierzęta polne będą mnie błogosławić, sowy i młode strusie, albowiem dałem wodę na pustyni, i rzeki na suchej ziemi, aby dać pić mojej wybranej rasie.
(21) Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę.
 

Iz 49:
49:11 I Ja sprawię, że każda góra będzie drogą, a każda ścieżka będzie pastwiskiem dla nich.
49:12 Oto, ci przybędą z daleka: [i] ci z północy i z zachodu, a inni z ziemi Persów.
 

Bar 5:
(5) Podnieś się, Jeruzalem! Stań na miejscu wysokim, spojrzyj na Wschód, zobacz twe dzieci, zgromadzone na słowo Świętego od wschodu słońca aż do zachodu, rozradowane, że Bóg o nich pamiętał.
(6) Wyszli od ciebie pieszo, pędzeni przez wrogów, a Bóg przyprowadzi ich niesionych z chwałą, jakby na tronie królewskim.
(7) Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana. (8) Na rozkaz Pana lasy i drzewa pachnące ocieniać będą Izraela.

 
A poniżej jest mowa o tym, że Bóg, jak to już raz uczynił w czasie wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej, znów spustoszy (osuszy) Morze czerwone tj. ponownie utworzy w nim suche przejście dla tych z Judy (czyli z rozproszonego królestwa Judy), jak i dla tych z Efraima (czyli z rozproszonego królestwa Izraela), którzy przeżyją okres wielkiego ucisku, a ponadto Bóg osuszy wiatrem siedem kanałów (czyli jak rozumiem: siedem rzek), aby idąca na pustynię ocalała Reszta z Izraela (Juda + Efraim) mogła przedostać się na pustynię suchą stopą: 
 

Cytat :

Iz 11:
11:11 I stanie się w owym dniu, że Pan znowu ukaże swoją rękę, aby być gorliwym dla resztek, które pozostały z ludu, który pozostał u Asyryjczyków, i [tych] z Egiptu, i z kraju Babilonu, i z Etiopii, i z Elamitów, i ze wschodu słońca, i z Arabii.
(12) Podniesie sztandar dla narodów i zgromadzi wygnańców Izraela; pozbiera rozproszonych z Judy z czterech stron świata.
(13) Wówczas ustąpi zazdrość Efraima i przeciwnicy Judy będą wytraceni. Efraim nie będzie więcej zazdrościł Judzie, a Juda nie będzie więcej trapił Efraima.
11:14 I będą latać (pływać?) na statkach Filistynów, i oni w tym samym czasie ograbią morze, i tych, którzy przychodzą ze wschodu, i Idumeę: i oni najpierw położą swoje ręce na Moab, ale dzieci Ammona pierwsi ich usłuchają;
11:15 I Pan spustoszy morze Egiptu. I położy Swą rękę na rzekę z silnym wiatrem, i uderzy siedem kanałów tak, że ludzie będą przez nie  przechodzili suchą stopą
11:16 I tam będzie przejście dla mego ludu, który pozostał w Egipcie; i stanie się to dla Izraela jak tego dnia, gdy wyszedł on z ziemi egipskiej.
 

Za 10:
10: 3 Gniew mój zapalił się przeciwko pasterzom, i Ja odwiedzę baranki. I Pan Bóg Wszechmogący odwiedzi swoją trzodę, dom Judy, i uczyni go swoim dobrym koniem na wojnie.
10: 4 I od niego On spojrzał, i od niego ustawił [bitwę] w porządku, a od niego [przyszedł] łuk w gniewie, i od niego wyjdzie każdy prześladowca razem.
10: 5 I oni będą jak wojownicy depczący glinę po drogach wojennych; i oni postawią bitwę w szyku, bo Pan jest z nimi, a jeźdźcy na koniach będą zawstydzeni.
10: 6 I Ja umocnię dom Judy, i wybawię dom Józefa, i Ja ich osądzę; bo ich umiłowałem. I będą oni, jak gdybym ich nie odrzucił; bo Ja jestem Pan, ich Bóg, i Ja ich usłyszę.
10: 7 I oni będą jak wojownicy Efraima, a ich serce będzie się radować jak przy winie; a ich dzieci także ujrzą [to] i uradują się; a ich serce rozweseli się w Panu.
10: 8 I Ja uczynię im znak i zgromadzę ich; albowiem ich odkupię. I będą oni pomnożeni według ich wcześniejszej liczby.
10: 9 I Ja posieję ich między ludzi; a ci, którzy są z daleka, będą mnie wspominać; będą żywić swoje dzieci, i oni powrócą.
10:10 I przywiodę ich z ziemi egipskiej, a zgromadzę ich spośród Asyryjczyków; i wprowadzę ich do ziemi Galaad i do Libanu; i nie pozostanie nawet jeden z nich.
10:11 I przejdą przez wąskie morze, będą uderzać fale w morzu, a wszystkie głębokie miejsca rzek zostaną wysuszone: i cała pycha Asyryjczyków zostanie zabrana, a berło Egipt zostanie usunięte.

g) nieudany atak szatana na Niewiastę – Izrael, idącą na pustynię na sąd (to będzie więc druga przegrana szatana – tym razem na ziemi – przed oddaniem swej władzy nad ziemią w ręce Bestii pierwszej):

Cytat :

Ap 12:
(13) A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. (14) I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża. (15) A Wąż za Niewiastą wypuścił z gardzieli wodę jak rzekę, żeby ją rzeka uniosła. (16) Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą Smok ze swej gardzieli wypuścił. (17) I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa.

 
W tym czasie Bestia z morza tj. ani 10 jej rogów, ani jej głowa wypuszczona z otchłani (fałszywy mesjasz) nie będzie jeszcze miała władzy od szatana, bo to nastąpi dopiero po tym, jak Reszta z Izraela dotrze na pustynię.
 
 

 
h) dotarcie przez Niewiastę – Izrael (tj. pozostałą przy życiu Resztę z Izraela) na pustynię na sąd, a tym samym rozpoczęcie się okresu 3,5 roku (tj. 42 miesięcy = 1260 dni) sądu Izraela na pustyni – wtedy też podczas tego sądu będzie miało miejsce pierwsze zmartwychwstanie umarłych (drugie zmartwychwstanie będzie zaś miało miejsce dopiero na koniec 1000-letniego królestwa Bożego tj. na sądzie ostatecznym).

Ta Reszta z Izraela – o ile dobrze to rozumem - dotrze na pustynię na sąd na święto paschy:

Cytat :

Jer 31:8
31: 8 Oto Ja przywiodę ich z północy, i zgromadzę ich z krańca ziemi na święto Paschy; i ten lud zrodzi wielkie mnóstwo, i powrócą tu.

czyli na przełomie marca i kwietnia któregoś roku – moim zdaniem – z ośmiu najbliższych lat (licząc od roku 2019).
 
 


W następnych postach podam słowa Boga o tych znakach, jakie w moim rozumieniu pojawią się już po dotarciu Izraela na pustynię, czyli w czasie 1260 dni jego sądu na pustyni, a także później – w ostatnim okresie 45 dni z 2400 dni ostatnich.

Zobaczmy te słowa Isusa o czasach końca:

Mat 24 napisał:

(37) Albowiem jak było za dni Noego, takie będzie przyjście Syna Człowieczego.

(38) Bo jak w dniach owych przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali, aż do tego dnia, gdy Noe wszedł do arki,

(39) I nie spostrzegli się, że nastał potop i zmiótł wszystkich, tak będzie i z przyjściem Syna Człowieczego.

 Otóż dlaczego Bóg postawił przy pomocy potopu zniszczyć wszelkie ciało na ziemi???

Czyli nie tylko ludzi ale też zwierzęta???

Rodz. 6 napisał:

(11) Ale ziemia była skażona w oczach Boga i pełna nieprawości.

(12) I spojrzał Bóg na ziemię, a oto była skażona, gdyż wszelkie ciało skaziło drogę swoją na ziemi.

(13) Rzekł tedy Bóg do Noego: Położę kres wszelkiemu ciału, bo przez nie ziemia pełna jest nieprawości; zniszczę je wraz z ziemią.

Otóż to nawet zwierzeta skaziły swoją drogę czyli zmieniło swoje zwyczaje czyli zachowania. I proszę oto mamy niepokojące info o zmianie zachowania myszy, które ponoć są roślinożerne:

zmiany na ziemi napisał:

[size=33]Gangi myszy atakują albatrosy i zjadają ich pisklęta[/size]


Myszy atakują albatrosy w gniazdach i zjadają je żywcem na atlantyckiej Wyspie Gough.

Myszy atakują dorosłe albatrosy i zjadają ich pisklęta żywcem na odległej wyspie na południowym Atlantyku. RSPB (Royal Society for the Protection of Birds) po raz przeprowadził badania i odnotowała szokujące ataki na Gough. Nowe zachowanie myszy uznano za „katastrofę ekologiczną”.

 

Cytat :

 
Chris Jones, starszy asystent polowy Gough, powiedział: „Od ponad dekady wiemy, że myszy z wyspy Gough atakują i zabijają pisklęta ptaków morskich. To już poważny problem te ataki na dorosłe ptaki, ale dziesiątkowane są pisklęta. Może to mieć druzgocący wpływ na przeżycie gatunku. To okropne wydarzenie.”

 

RSPB, aby udokumentować ataki, umieścił kamerę obok gniazd albatrosa. Badacze, kiedy spojrzeli na nagranie, byli zszokowani, gdy stwierdzili, że grupa dziewięciu myszy atakuje dorosłe ptaki przed zjedzeniem żywych piskląt.

 

Myszy dotarły na Gough w dziewiętnastym wieku, gdy żeglarze przypadkowo sprowadzili je na odległą wyspę. Teraz myszy nauczyły się atakować ptaki, które są 300 razy większe od gryzoni.

 

Wyspa Gough jest obecnie domem dla 99% światowej populacji albatrosa Tristana i Atlantic Peters. Niestety te dwa gatunki są obecnie zagrożone wyginięciem. Szacuje się, że pozostało już tylko 2 tys. par albatrosów Tristana.

 

Ponadto albatrosy łączą się w pary przez całe życie i produkują tylko jedno jajko rocznie, co oznacza, że atak myszy może mieć katastrofalne konsekwencje dla gatunku.

 

https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/gangi-myszy-atakuja-albatrosy-i-zjadaja-ich-piskleta

Zobaczmy zatem zwierzęta zmieniają prawa jakimi się rządziły od tysięcy lat po potopie. Myszy atakują trzysta razy większe od nich Albatrosy i zjadają ich młode. Myszy atakują te ptaki stadnie niczym wilki. 

Podałeś Cyrylu ciekawy przykład na to, że widoczne także i dzisiaj tak rozumiane skażenie w przypadku niektórych zwierząt również może być traktowane jako jeden z takich właśnie znaków czasów końca, w których obecnie żyjemy.
 
 
Teraz przechodzę już do omówienia dalszych znaków.
 
 
Jakie zatem wydarzenia (znaki) będą miały miejsce już po rozpoczęciu się okresu 1260 dni = 3,5 roku = 42 miesiące (gdzie te okresy są sobie równe jedynie przy założeniu, że rok będzie wówczas liczył 360 dni, a nie jak obecnie 365/366 dni) tj. w czasie sądu ludu Izraela na pustyni?
 
Analizując poniższe proroctwa Boga, które o nich mówią, doszedłem do kilku ciekawych moim zdaniem wniosków.
 

A oto te znaki (choć znów - niekoniecznie w tej kolejności):
 
 
1) nastąpi publiczne oddanie władzy przez szatana w ręce 10 rogów Bestii pierwszej tj. w ręce 10 ostatnich królów na ziemi, którzy następnie przekażą tę władzę w ręce jednego upadłego archanioła, czyli tej głowy Bestii pierwszej, która została wypuszczona z otchłani (czeluści) jeszcze przed porwaniem do nieba 144.000 opieczętowanych Izraelitów wiernych Isusowi.
 
Bestia z pozwolenia Boga będzie sprawowała tę władzę nad ziemią przez 42 miesiące. Tyle dokładnie będzie trwało jej ziemskie królestwo, o którym jest mowa w Ap 16:10.
 
Zatem dzień otrzymania przez Bestię władzy z rąk diabła będzie znakiem końca ziemskiego królestwa szatana i początkiem krótkotrwałego (bo trwającego zaledwie 42 miesiące) królestwa Bestii.
 
Ale teraz pojawia się pytanie:
 
czy to, że królestwo Bestii ma trwać 42 miesiące, czyli dokładnie tyle samo, ile ma trwać sąd Izraelitów na pustyni oznacza, że jej panowanie zacznie się dokładnie w dniu rozpoczęcia się sądu na pustyni i że będzie ono trwało dokładnie przez okres sądu na pustyni?
 
Moim zdaniem nie, ale o tym napiszę za chwilę.

 
 

Cytat :

Ap 13:
(1) I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze. (2) Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery, łapy jej - jakby niedźwiedzia, paszcza jej - jakby paszcza lwa. A Smok dał jej swą moc, swój tron i wielką władzę. (3) I ujrzałem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną, a rana jej śmiertelna została uleczona. A cała ziemia w podziwie powiodła wzrokiem za Bestią; (4) i pokłon oddali Smokowi, bo władzę dał Bestii. I Bestii pokłon oddali, mówiąc: Któż jest podobny do Bestii i któż potrafi rozpocząć z nią walkę? (5) A dano jej usta mówiące wielkie rzeczy i bluźnierstwa, i dano jej możność przetrwania czterdziestu dwu miesięcy. (6) Zatem otworzyła swe usta dla bluźnierstw przeciwko Bogu, by bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i mieszkańcom nieba. (7) Potem dano jej wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężyć ich, i dano jej władzę nad każdym szczepem, ludem, językiem i narodem. (8) Wszyscy mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka. (9) Jeśli kto ma uszy, niechaj posłyszy! (10) Jeśli kto do niewoli jest przeznaczony, idzie do niewoli, jeśli kto na zabicie mieczem - musi być mieczem zabity. Tu się okazuje wytrwałość i wiara świętych.
 


Ap 17:
(3) I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię. I ujrzałem Niewiastę siedzącą na Bestii szkarłatnej, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów. (4) A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu. (5) A na jej czole wypisane imię - tajemnica: "Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi". (6) I ujrzałem Niewiastę pijaną krwią świętych i krwią świadków Jezusa, a widząc ją zdumiałem się wielce. (7) I rzekł do mnie anioł: Czemu się zdumiałeś? Ja ci wyjaśnię tajemnicę Niewiasty i Bestii, która ją nosi, a ma siedem głów i dziesięć rogów. (8) Bestia, którą widziałeś, była i nie ma jej, ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. A zdumieją się mieszkańcy ziemi, ci, których imię nie jest zapisane w księdze życia od założenia świata - spoglądając na Bestię, iż była i nie ma jej, a ma przybyć. (9) Tu trzeba zrozumienia, o mający mądrość! Siedem głów to jest siedem gór tam, gdzie siedzi na nich Niewiasta. (10) I siedmiu jest królów: pięciu upadło, jeden istnieje, inny jeszcze nie przyszedł, a kiedy przyjdzie, ma na krótko pozostać. (11) A Bestia, która była i nie ma jej, i ona jest ósmym, a jest spośród siedmiu i zdąża na zagładę. (12) A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu jest królów, którzy władzy królewskiej jeszcze nie objęli, lecz wezmą władzę jakby królowie na jedną godzinę wraz z Bestią. (13) Ci mają jeden zamysł, a potęgę i władzę swą dają oni Bestii. (14) Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów - a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni.

 
W ten sposób Bestia z otchłani stanie się Bestią z morza, czyli za zgodą Boga otrzyma ona od szatana za pośrednictwem jej 10 rogów władzę „nad każdym szczepem, ludem, językiem i narodem” i jednocześnie rozpocznie ona zwycięską walkę z tymi świętymi, którzy nie dotrą na pustynię na sąd Niewiasty - Izrael (Ap 13:7).

Zaś o tych świętych jest mowa tutaj:
 

Cytat :

Ap 12:
(17) I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa. (18) I stanął na piasku [nad brzegiem] morza.
 
Dan 7:
7:21 Widziałem, a ten róg walczył ze świętymi i panował przeciwko nim;
7:22, aż nadszedł Przedwieczny i wydał wyrok świętym Najwyższego; nadszedł czas i święci opanowali królestwo.
7:23 A on rzekł: Czwarta bestia będzie czwartym królestwem na ziemi, które przewyższy wszystkie inne królestwa i pochłonie całą ziemię, i zdepcze i zniszczy ją.
7:24 A jej dziesięć rogów to dziesięciu królów, którzy powstaną, a po nich powstanie inny, który prześcignie wszystkich pozostałych w niegodziwości, i on pokona trzech królów.
7:25 I będzie mówił słowa przeciw Najwyższemu, i będzie niszczył świętych Najwyższego, i będzie myślał, aby zmienić czasy i prawo, i [moc] zostanie wydana w jego ręce na czas, czasy i połowę czasu.

Ci święci, którzy nie dotrą na pustynię na sąd małej pozostałości z Niewiasty - Izrael, która przeżyje okres wielkiego ucisku, to będzie właśnie ta reszta jej potomstwa, strzegąca przykazań Boga i mająca świadectwo Isusa, z którą walkę rozpocznie diabeł, ale już rękami Bestii, o czym jest mowa w Ap 13:7, której przekaże on „swą moc, swój tron i wielką władzę” - zgodnie z Ap 13:2.
 

A co jest tym świadectwem Isusa, wspomnianym m.in. w Ap 12:17?
 
Odpowiedź na to pytanie jest tutaj:
 

Cytat :

Ap 19:
(10) I upadłem przed jego stopami, by pokłon mu oddać. I mówi: Bacz, abyś tego nie czynił, bo jestem twoim współsługą i braci twoich, co mają świadectwo Jezusa: Bogu samemu złóż pokłon! Świadectwem bowiem Jezusa jest duch proroctwa.

O ile więc dobrze rozumiem, świadectwem Isusa jest duch proroctwa księgi Objawienia Jana, którą z oczywistych powodów szatan tak zaciekle zwalczał i na różne sposoby próbował zdyskredytować.
 
Ale niewykluczone, że chodzi tutaj o ducha wszystkich prawdziwych proroctw Bożych.
 

Zwróćcie też uwagę na to, że zgodnie z Ap 13:7 Bóg pozwoli Bestii nie tylko wszcząć walkę z tymi świętymi, ale i zwyciężyć ich.
 

A w jaki sposób Bestia ich zwycięży?
 

Bestia pierwsza przy pomocy Bestii drugiej (tj. Fałszywego proroka) po prostu zabije wszystkich tychże świętych, czyli tych, którzy w pełni świadomie odmówią oddania pokłonu Bestii, jej posągowi lub obrazowi i odmówią przyjęcia na swoje ciało jej znamienia.
 
Ci ludzie okażą się świętymi, bo w pełni świadomie oddadzą swoje życie doczesne za to, że do końca pozostaną wierni przykazaniom Pana Isusa, wierni prawdziwemu słowu Bożemu i nie wyprą się Boga, ani Jego Syna Isusa:
 

Cytat :

Ap 13:
(15) I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii, i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii.

Zatem jedni umrą w więzieniu, a inni poprzez ścięcie mieczem:
 

Cytat :

Ap 13:
(9) Jeśli kto ma uszy, niechaj posłyszy! (10) Jeśli kto do niewoli jest przeznaczony, idzie do niewoli, jeśli kto na zabicie mieczem - musi być mieczem zabity. Tu się okazuje wytrwałość i wiara świętych

 
Ich dusze od razu za to trafią najpierw do nieba, bowiem moim zdaniem morze szklane to nic innego, jak ziemski firmament, który jest przecież zbudowany z wody, ale widziany z góry (czyli gdybyśmy patrzyli na ziemski firmament będąc nad nim), a nie widziany z naszej ziemskiej perspektywy, czyli od spodu:
 

Cytat :

Ap 15:
(2) I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże.
 
Ap 4:
(2) Doznałem natychmiast zachwycenia: A oto w niebie stał tron i na tronie [ktoś] zasiadał. (3) A Zasiadający był podobny z wyglądu do jaspisu i do krwawnika, a tęcza dokoła tronu - podobna z wyglądu do szmaragdu. (4) Dokoła tronu - dwadzieścia cztery trony, a na tronach dwudziestu czterech siedzących Starców, odzianych w białe szaty, a na ich głowach złote wieńce. (5) A z tronu wychodzą błyskawice i głosy, i gromy, i płonie przed tronem siedem lamp ognistych, które są siedmiu Duchami Boga. (6) Przed tronem - niby szklane morze podobne do kryształu, a w środku tronu i dokoła tronu cztery Zwierzęta pełne oczu z przodu i z tyłu:

a następnie będą mieli oni swój udział w pierwszym zmartwychwstaniu, do którego dojdzie na pustyni w czasie 3,5 roku sądu Niewiasty – Izrael:
 

Cytat :

Ap 20:
(4) I ujrzałem trony - a na nich zasiedli /sędziowie/, i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli sobie znamienia na czoło swe ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem. (5) A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat się skończyło. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat.

 
A teraz powrócę do postawionego wcześniej pytania o to, czy królestwo Bestii będzie istniało dokładnie w czasie sądu Izraelitów na pustyni tj. czy zacznie się ono w tym samym dniu, w którym rozpocznie się sąd na pustyni, a zakończy się ono wraz z dniem zakończenia tegoż sądu?
 
Moim zdaniem nie, o czym przesądza poniższy fragment mówiący o momencie końca ziemskiego królestwa Bestii:
 

Cytat :

Ap 19:
(19) I ujrzałem Bestię i królów ziemi, i wojska ich zebrane po to, by stoczyć bój z Siedzącym na koniu i z Jego wojskiem. (20) I pochwycono Bestię, a z nią Fałszywego Proroka, co czynił wobec niej znaki, którymi zwiódł tych, co wzięli znamię Bestii i oddawali pokłon jej obrazowi. Oboje żywcem wrzuceni zostali do ognistego jeziora, gorejącego siarką.

 
Zatem dopiero wrzucenie do jeziora siarki i ognia Bestii pierwszej (Fałszywego mesjasza) wraz z Bestią drugą (Fałszywym prorokiem) oznacza koniec królestwa Bestii, mającego trwać 42 miesiące.
 
A skoro wydarzenie to nastąpi dopiero w trakcie 45 dni z 2400 dni ostatnich, to logicznym jest, że początek królestwa Bestii musi nastąpić dopiero w trakcie 45 dni licząc od dnia rozpoczęcia się sądu Izraela na pustyni, a nie wraz z dniem rozpoczęcia się tegoż sądu.
 
Tym samym królestwo Bestii, choć będzie ono trwało tę samą ilość czasu, co sąd na pustyni tj. przez 42 miesiące, to jednak nie będzie ono istniało dokładnie w tym samym czasie, co sąd na pustyni, bowiem zacznie się ono dopiero w trakcie trwania tego sądu (a mówiąc dokładniej: Bestia otrzyma władzę na ziemią w czasie 45 dni od dnia rozpoczęcia się sądu na pustyni), a zakończy się ono już po sądzie na pustyni, czyli w ostatnim okresie 45 dni z 2400 dni ostatnich.




--------
 
aktualizacja na dzień 20.01.2020 r.
 
 
Tutaj pojawia się też kwestia zamiaru dokonania przez Bestię pierwszą zmiany, czy też faktycznego dokonania przez nią zmiany prawa i czasu w okresie jej rządów.
 
Czy Bóg pozwoli Bestii na zmianę prawa i miary czasu, czy też skończy się tylko na jej zamiarach w tym zakresie?
 
W księdze Daniela mamy napisane tak:
 

Cytat :

Dan 7:
7:24 A jej dziesięć rogów to dziesięciu królów, którzy powstaną, a po nich powstanie inny, który prześcignie wszystkich pozostałych w niegodziwości, i on pokona trzech królów.
7:25 I będzie mówił słowa przeciw Najwyższemu, i będzie niszczył świętych Najwyższego, i będzie myślał, aby zmienić czasy i prawo, i [moc] zostanie wydana w jego ręce na czas, czasy i połowę czasu

 
Czyli jest tutaj napisane wprost, że Bestia będzie miała zamiar zmienić prawo i czas.
 

Ale… o ile w naszych przekładach mamy tekst podobny, do tego z BT:
 

Cytat :

Dan 8:
(24) Jego moc będzie potężna, ale nie dzięki własnej sile. Będzie zamierzał rzeczy dziwne i dozna powodzenia w swych poczynaniach; obróci wniwecz potężnych i naród świętych.

to o tyle wg SB ten sam fragment brzmi następująco:
 

Cytat :

Dan 8:
8:24 A jego moc będzie wielka, i zniszczy fenomenalnie, i będzie prosperował, i będzie praktykował, i zniszczy mocarzy i lud święty.

 
Zatem z Dan nie wynika bezpośrednio, że Bestii powiedzie się we wszystkich jej poczynaniach, co by tym samym oznaczało, że uda się jej także wprowadzić zmiany w zakresie czasu i prawa.

 
Jednak mamy inne fragmenty słów Boga, które moim zdaniem wskazują na to, że nie skończy się jedynie na zamiarach Bestii co wprowadzenia zmian w tym zakresie, tylko na ich faktycznym wprowadzeniu w życie.
 
- co do zmiany prawa – np.:
 

Cytat :

Ap 13:
(1) I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze. (2) Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery, łapy jej - jakby niedźwiedzia, paszcza jej - jakby paszcza lwa. A Smok dał jej swą moc, swój tron i wielką władzę. (3) I ujrzałem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną, a rana jej śmiertelna została uleczona. A cała ziemia w podziwie powiodła wzrokiem za Bestią; (4) i pokłon oddali Smokowi, bo władzę dał Bestii. I Bestii pokłon oddali, mówiąc: Któż jest podobny do Bestii i któż potrafi rozpocząć z nią walkę? (5) A dano jej usta mówiące wielkie rzeczy i bluźnierstwa, i dano jej możność przetrwania czterdziestu dwu miesięcy. (6) Zatem otworzyła swe usta dla bluźnierstw przeciwko Bogu, by bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i mieszkańcom nieba. (7) Potem dano jej wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężyć ich, i dano jej władzę nad każdym szczepem, ludem, językiem i narodem. (8) Wszyscz mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka. (9) Jeśli kto ma uszy, niechaj posłyszy! (10) Jeśli kto do niewoli jest przeznaczony, idzie do niewoli, jeśli kto na zabicie mieczem - musi być mieczem zabity. Tu się okazuje wytrwałość i wiara świętych. (11) Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. (12) I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. (13) I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi. (14) I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. (15) I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii, i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii. (16) I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło (17) i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii lub liczby jej imienia. (18) Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć

 
Patrząc logicznie na powyższe słowa, skoro Bestia to wróg Boga i Jego Syna, a tym samym wróg Jego władzy opartej na prawie moralnym ustawionym przez Boga, to pozwolenie przez Boga na objęcie przez nią władzy „nad każdym szczepem, ludem, językiem i narodem”, czyli nad całą ziemią (za wyjątkiem pustyni, na której w tym czasie będzie trwał sąd nad Izraelem), oznacza, że Bóg pozwoli jej tym samym na wprowadzenie zamyślanych przez nią zmian w zakresie obowiązującego wszystkich prawa moralnego ustanowionego przez znienawidzonego przez nią Boga w taki sposób, aby to ona na ich podstawie odbierała chwałę boską należną tylko i wyłącznie Bogu Izraela.
 
W tym układzie np. w prawach noachidzkich (o ile to one zostaną wprowadzone przez Bestię) zakaz bałwochwalstwa oznaczałby zakaz oddawania boskiej czci i chwały czemukolwiek i komukolwiek innemu, niż Bestia, która ogłosiłaby się jedynym bogiem.
 
Każdy zaś, kto pozostanie przy przestrzeganiu prawa Bożego i nie przyjmie zmian w tym prawie ustanowionych przez Bestię zostanie przez nią zabity, stając się świętym Boga.
 
- co do zmiany czasu - co najmniej w takim sensie, że wówczas rok będzie liczył 360 dni:
 
o moich spostrzeżeniach na ten temat pisałem w tym miejscu (począwszy od mojego posta z dnia 28.12.2016 r. z godz. 13:11):
 
http://zbawienie.forumotion.com/t197p100-dwoch-swiadkow-apokalipsy
 
Podtrzymuję moje wnioski tam wyrażone w tym zakresie, co oznacza, że moim zdaniem Bóg pozwoli Bestii na wprowadzenie przez nią zmiany w zakresie liczby dni w roku z obecnych 365/366 dni na 360 dni, gdzie każdy miesiąc będzie liczył po 30 dni, bowiem tylko wtedy podane przez Boga w Objawieniu Jana okresy żywienia Niewiasty – Izrael na pustyni w postaci 1260 dni, 42 miesięcy i 3,5 roku mogą być sobie równe.

2) w czasie 42 miesięcy sądu Izraela na pustyni Jerozolima – Miasto Święte także na okres 42 miesięcy zostanie oddana poganom we władanie. W Jerozolimie zaś pojawią się w tym czasie i rozpoczną swoją działalność dwaj świadkowie Boga, którymi najprawdopodobniej będą dwaj prorocy Pańscy – Eliasz i Henoch, którzy – obok Ezdrasza – zostali wzięci przez Boga żywcem do nieba.


Kiedyś dyskutowaliśmy o tym m.in. tutaj:
 
http://zbawienie.forumotion.com/t197p150-dwoch-swiadkow-apokalipsy

 
Ci dwa świadkowie Boga będą działać w opanowanej przez pogan Jerozolimie również przez okres 1260 dni (czyli inaczej: 42 miesiące = 3,5 roku sądu Izraela na pustyni):
 
 

Cytat :

Ap 11:
(1) Potem dano mi trzcinę podobną do mierniczego pręta, i powiedziano: Wstań i zmierz Świątynię Bożą i ołtarz, i tych, co wielbią w niej Boga. (2) Dziedziniec zewnętrzny Świątyni pomiń zupełnie i nie mierz go, bo został dany poganom, i będą deptać Miasto Święte czterdzieści dwa miesiące. (3) Dwom moim Świadkom dam władzę, a będą prorokować obleczeni w wory, przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. (4) Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem ziemi. (5) A jeśli kto chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. (6) Mają oni władzę zamknąć niebo, by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć ziemię, ilekroć zechcą. (7) A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije. (8) A zwłoki ich /leżeć/ będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. (9) I [wielu] spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia oglądają ich zwłoki, a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu. (10) Wobec nich mieszkańcy ziemi cieszą się i radują; i dary sobie nawzajem będą przesyłali, bo ci dwaj prorocy mieszkańcom ziemi zadali katuszy. (11) A po trzech i pół dniach duch życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali. (12) Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący: Wstąpcie tutaj! I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli. (13) W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba.

3) nastąpi wykonanie wyroków Boga na wielu narodach, w tym m.in.:
 
 
a) nastąpi wykonanie wyroku na Edomie (Idumei), w wyniku którego dojdzie do utworzenia przez Boga na jego terytorium, czyli na południe od Jerozolimy, miejsca śmierci drugiej w postaci jeziora siarki i ognia:
 
 

Cytat :

Iz 11:
11:10 A w ów dzień będzie korzeń Jessego, i ten, który powstanie, aby rządzić poganami; w Nim poganie będą pokładać ufność, a Jego odpoczynek będzie chwalebny.
(11) Owego dnia to się stanie: Pan podniesie po raz drugi rękę, aby wykupić Resztę swego ludu, która ocaleje z Asyrii i z Egiptu, z Patros i z Kusz, z Elamu i Szinearu, z Chamat i z wysp na morzu.
(12) Podniesie sztandar dla narodów i zgromadzi wygnańców Izraela; pozbiera rozproszonych z Judy z czterech stron świata.
(13) Wówczas ustąpi zazdrość Efraima i przeciwnicy Judy będą wytraceni. Efraim nie będzie więcej zazdrościł Judzie, a Juda nie będzie więcej trapił Efraima.
11:14 I będą latać (pływać?) na statkach Filistynów, i oni w tym samym czasie ograbią morze, i tych, którzy przychodzą ze wschodu, i Idumeę: i oni najpierw położą swoje ręce na Moab, ale synowie Ammona pierwsi ich usłuchają;
 
 
Iz 34: (wyrok na Idumeę, na terenie której powstanie jezioro siarki i ognia – wers 9-10)
34: 1 Zbliżcie się, wy, narody, i słuchajcie, wy, książęta. Niech ziemia słucha, i ci, którzy są na niej; świat i ludzie, którzy są w nim.
34: 2 Albowiem gniew Pana jest na wszystkie narody, i [Jego] gniew na ich liczbę, aby je zgładzić i wydać na rzeź.
34: 3 A ich zabici będą porozrzucani naprzód, oraz ich zwłoki. Ich odór uniesie się, a góry będą mokre od ich krwi.
34: 4 I wszystkie moce niebios stopnieją, a niebo będzie zwinięte jak zwój. I wszystkie gwiazdy spadną jak liście z krzewu winnego, i jak liście spadają z drzewa figowego.
34: 5 Mój miecz został upojony w niebie. Oto spadnie on na Idumeę i z wyrokiem na lud, skazany na zagładę.
34: 6 Miecz Pański jest napełniony krwią, jest nasycony tłuszczem, krwią kozłów i jagniąt, i tłuszczem kozłów i baranów. Bo Pan dostaje ofiarę w Bosor i wielką rzeź w Idumei.
34: 7 I potężni upadną wraz z nimi, i barany i byki; ziemia będzie nasiąknięta krwią i będzie napełniona ich tłuszczem.
34: 8 Albowiem to jest dzień wyroku Pańskiego, i rok wynagrodzenia krzywd Syjonu na sądzie.
34: 9 A jej doliny zamienią się w smołę, a jej ziemia w siarkę. I jej ziemia będzie jak smoła płonąca nocą i dniem,

34:10 i nigdy nie będzie ugaszona, a jej dym będzie się wznosił. Pozostanie spustoszona przez wszystkie pokolenia.
34:11 I przez długi czas ptaki i jeże, ibisy i kruki będą tam mieszkać. I lina miernicza spustoszenia będzie na nią rzucona, a satyry zamieszkają w niej.
34:12 Jej książąt już więcej nie będzie; bo jej królowie i jej wielcy ludzie zostaną zniszczeni.
34:13 I ciernie wyrosną w ich miastach, i w jej mocnych twierdzach. I one będą siedliskiem potworów, i podwórkiem dla strusi.
34:14 A diabły spotkają się z satyrami i będą wołać jeden do drugiego. Tam spoczną satyry, mając znalezione dla nich [miejsce] spoczynku.
34:15 Tam jeż zrobił sobie gniazdo, a ziemia bezpiecznie zachowała jego młode: tam spotkały się jelenie i zobaczyły twarze innych.
34:16 Oni przeszli w pełnej liczbie, a żaden z nich nie zginął. Nie szukali kogoś innego, bo Pan im rozkazał, a Jego Duch zgromadził ich.
34:17 I On będzie rzucał losy dla nich, a Jego ręka rozdzieliła [ich] pastwisko, [mówiąc]: Odziedziczycie [tę ziemię] na zawsze. Będą odpoczywać na niej [przez] wszystkie pokolenia.
 
 
Mt 25:
(31) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. (32) I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. (33) Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. (34) Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!
(…)
(41) Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
 
 
Jer 49:
(7) O Edomie. To mówi Pan Zastępów: Czy nie ma już mądrości w Temanie? Ustała już rada wśród roztropnych? Mądrość ich zwietrzała?
(8) Uciekajcie, uchodźcie, ukryjcie się jak najgłębiej, mieszkańcy Dedanu! Sprowadzę bowiem na niego zagładę Ezawa, czas, w którym ich ukarzę.
(9) Jeżeli dokonujący winobrania przyjdą do ciebie, nie pozostawią żadnej reszty; jeśli złodzieje w nocy - uczynią szkody do woli.
(10) Bo Ja sam ogołocę Ezawa, ujawnię to, co dla niego najskrytsze, tak że nie będzie mógł się ukryć. Zagładzie ulegną jego potomkowie, jego bracia i jego sąsiedzi -
i nie będzie już istniał.
(11) Zostaw swe sieroty - Ja utrzymam je przy życiu; twoje wdowy niech we Mnie pokładają nadzieję.
(12) To bowiem mówi Pan: Oto ci, co nie powinni pić kielicha, muszą go pić, tobie zaś ma ujść bezkarnie? Nie ujdzie ci bezkarnie: będziesz pił nieodzownie!
(13) Przysięgam na siebie samego - wyrocznia Pana - że Bosra stanie się postrachem, pośmiewiskiem, pustkowiem i złorzeczeniem; wszystkie jej miasta pozostaną rumowiskiem na wieki.
(14) Usłyszałem wieść od Pana, że zwiastun został wysłany między narody: Zgromadźcie się i wyruszcie na niego! Szykujcie się do bitwy!
(15) Oto bowiem uczynię cię małym wśród narodów i wzgardzonym u ludzi.
(16) Groźne twe położenie i hardość twego serca w pychę wbiły ciebie, co mieszkasz w rozpadlinach skalnych i zajmujesz szczyty pagórków. Gdybyś zbudował swe gniazdo wysoko jak orzeł, nawet stamtąd cię zrzucę - wyrocznia Pana.
(17) Edom się stanie postrachem. Ktokolwiek będzie szedł tamtędy, popadnie w osłupienie i zagwiżdże nad wszystkimi jego klęskami.
(18) Jak po zburzeniu Sodomy i Gomory oraz miast sąsiednich - mówi Pan - nikt nie będzie tam mieszkał, i żaden człowiek nie osiedli się na tym miejscu.
(19) Oto nadchodzi on jak lew z gęstwiny nadjordańskiej ku wiecznie zielonym pastwiskom. Tak, w mgnieniu oka zmuszę ich do ucieczki stamtąd, a swego wybrańca ustanowię nad nimi. Kto jest bowiem do Mnie podobny albo kto Mnie pozwie przed sąd? Który pasterz ostoi się wobec Mnie?
(20) Dlatego posłuchajcie zamiarów Pana, jakie powziął co do Edomu, i jego planów, jakie postanowił co do mieszkańców Temanu: z całą pewnością zostaną wywleczone nawet najmniejsze owce; z całą pewnością pastwiska ich ogarnie zgroza na ich widok.
(21) Na wieść o ich upadku zadrży ziemia, krzyk o tym rozlegnie się nad Morzem Czerwonym.
(22) Oto jak orzeł wzlatuje i unosi się, rozpościera swe skrzydła nad Bosra; w dniu tym serce wojowników Edomu będzie jak serce rodzącej kobiety.
 
 
Ez 35:
(1) Pan skierował do mnie te słowa:
(2) Synu człowieczy, zwróć się ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej,
(3) i mów do niej: Tak mówi Pan Bóg: Oto jestem przeciwko tobie, góro Seir, wyciągam rękę przeciwko tobie i zamienię cię w pustynię i w pustkowie,
(4) a miasta twe zamienię w ruiny. Staniesz się pustynią i wtedy poznasz, że Ja jestem Pan.
35: 5 Ponieważ stałeś się nieprzyjacielem wiecznym i sprytnie poczekałeś na dom Izraela, z ręką nieprzyjaciół z mieczami, w czasie niesprawiedliwości, w końcu:
35: 6 Przeto, jako ja żyję, mówi Pan Bóg, zaiste zgrzeszyłeś nawet do krwi, dlatego krew będzie cię ścigać.
35: 7 I uczynię górę Seir marnotrawstwem i spustoszeniem, i wytracę z niej ludzi i bydło:
35: 8 i napełnię twoje wzgórza i doliny twoimi zabitymi, a na wszystkich twoich równinach padną w tobie ludzie zabici mieczem.
35: 9 Uczynię cię wiecznym spustoszeniem, a miasta twoje nie będą już zamieszkane, i poznasz, że Ja jestem Pan.
35:10 Ponieważ powiedziałeś: Dwa narody i dwa kraje będą moje, a ja je odziedziczę; podczas gdy Pan tam jest:
35:11 Przeto, jako ja żyję, mówi Pan, będę się z tobą obchodził według nieprzyjaźni twojej, i dam ci się poznać, gdy cię osądzę:
35:12 i poznasz, że Ja jestem Pan. Słyszałem głos twoich bluźnierstw, podczas gdy ty powiedziałeś: Pustynne góry Izraela są nam dane za pokarm;
35:13 i wypowiedziałeś słowa przeciwko mnie z ust twoich; Ja słyszałem je.
35:14 Tak mówi Pan; Kiedy cała ziemia się raduje, z ciebie uczynię pustynię.
35:15 Będziesz pustynią, góro Seir, i cała Idumea; i będzie doszczętnie strawiona, i poznasz, że Ja jestem Pan, ich Bóg.
 
 
Ab 1:
1: 1 Wizja Obdiasa. Tak mówi Pan Bóg do Idumei; Słyszałem doniesienie od Pana i wysłał wiadomość do narodów.
1: 2 Wstańcie, a powstańmy przeciwko niej na wojnę.
1: 3 Oto Ja uczyniłem cię małym pośród pogan; jesteś bardzo zhańbiony. Pycha twego serca upiła cię, mieszkający jak ty w dziurach skał, jako ten, co wywyższa swoje mieszkanie, mówiący w sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię?
1:4 Choćbyś wzniósł się jak orzeł, i choćbyś uczynił swoje gniazdo między gwiazdami, stamtąd Ja sprowadzę ciebie na dół, mówi Pan.
(5) Jeśli złodzieje wtargną do ciebie albo rabusie w nocy, jakże bardzo zostaniesz złupiony! Czyż nie zrabują, ile tylko zdołają? Jeżeli winobrańcy przychodzą do ciebie, czyż zostawią cokolwiek?
(6) Jakże mocno obszukają Ezawa; przetrząsną jego tajemne skarbce!
1: 7 Wysłali cię do twoich wybrzeży: wszyscy mężowie twojego przymierza sprzeciwili się tobie; Twoi sprzymierzeńcy zwyciężyli cię, zastawili pod tobą pułapki: oni nie rozumieją.
 


Tutaj z wiersza 7 moim zdaniem wnika, że Państwo Izrael – polityczny syjonizm - zostanie zniszczone i zdradzone przez tych wszystkich, którzy je dzisiaj fałszywie popierają.

 

I dalej:
 
1: 8 W owym dniu, mówi Pan, wytracę mędrców z Idumei i zrozumienie z góry Ezawa.
1: 9 I wojownicy twoi z Thaemana będą zatrwożeni, aż do końca, że ​​człowiek zostanie odcięty od góry Ezawa.
1:10 Z powodu rzezi i grzechu [popełnionego na] bracie twoim Jakubie wstyd cię okryje, i będziesz wytracony na wieki.
(11) W dniu, gdy stanąłeś przeciwko niemu, w dniu, gdy wrogowie w niewolę brali jego wojska, a cudzoziemcy wkraczali w jego bramy i o Jerozolimę los rzucali - także ty byłeś jak jeden z nich.
(12) Nie ciesz się widokiem brata twego w dzień jego nieszczęścia! I nie wyśmiewaj się z synów Judy w dzień ich upadku! I nie pysznij się chełpliwymi słowami w dzień ucisku!
(13) Nie wdzieraj się w bramę ludu mojego w dzień jego klęski! Nie ciesz się także ty widokiem jego nieszczęścia w dzień jego klęski! I nie wyciągaj rąk po jego bogactwa w dzień jego klęski!
(14) I nie stawaj na rozstaju dróg dla wygubienia jego ocalonych! Ani nie wydawaj pozostałych z niego przy życiu w dzień ucisku!
(15) Albowiem bliski jest dzień Pański przeciwko wszystkim narodom. Jak ty czyniłeś, tak będą postępować wobec ciebie: [odpowiedzialność za] czyny twoje spadnie na twoją głowę.
(16) Albowiem jak wy piliście na świętej mojej górze, tak pić będą wszystkie narody bez wytchnienia; i pić będą, i wyliżą do dna, i będą, jak gdyby nie były.
1:17 Ale na górze Syjon będzie wybawienie, i tam będzie święty przybytek; a dom Jakubowy weźmie w dziedzictwo tych, którzy jego wzięli w dziedzictwo.
(18) I stanie się dom Jakuba ogniem, a dom Józefa płomieniem, dom zaś Ezawa słomą: i rozpalą się przeciwko nim, i pożrą ich, a nie zostanie nawet szczątku z domu Ezawa - gdyż Pan powiedział.
1:19 A ci, którzy mieszkają na południu, odziedziczą górę Ezawa, a oni na równinie Filistynów; i odziedziczą górę Efraim, i równinę Samarii, i Beniamina, i ziemię Galaad.
1:20 A to będzie domena niewolników z dzieci Izraelitów, ziemia Chananitów aż do Sarepta; a jeńcy Jeruzalem odziedziczą aż do Efrata; oni odziedziczą miasta południa.
1:21 A ci, którzy uciekną, wyjdą z góry Syjon, aby zemścić się na górze Ezawa;
a królestwo będzie Pańskie.
 
 
Ml 1:
1: 4 Ponieważ ktoś powie: Idumea została obalona, ale wróćmy i odbudujmy opuszczone miejsca; tak mówi Pan Wszechmogący: Oni zbudują, ale Ja zrzucę; i będą nazwani granicami niegodziwości i ludem, przeciwko któremu Pan ustanowił siebie na wieki.
1: 5 I ujrzą wasze oczy, a wy powiecie: Pan został wywyższony nad granicami Izraela.

b) nastąpi wykonanie wyroku na Babilonie, na Babilonie Wielkim oraz na Wielkiej Nierządnicy.
 
 
No właśnie.
 
I tutaj chciałbym się na chwilę zatrzymać, bowiem ostatnio, porównując ze sobą proroctwa dotyczące właśnie sądu nad Babilonem, sądu nad Babilonem wielkim oraz sądu nad Wielką Nierządnicą, zauważyłem coś ciekawego.
 
Pierwotnie bowiem, jak zresztą wielu z nas, uważałem, że:
 
- Babilon wielki to jest coś innego, niż Wielka Nierządnica, oraz że
- Babilon wielki to inaczej Babilon, czyli USA i Wielka Brytania.
 
Potem doszedłem do wniosku, że Babilon wielki to nie tylko USA i Wielka Brytania, ale że Babilon wielki tworzą wszystkie państwa na świecie, podporządkowane zwierzchniej władzy Wielkiej Nierządnicy, która ma swoją siedzibę w Watykanie.
 
Teraz jednak dostrzegłem możliwość, że może to wyglądać jeszcze inaczej.
 
Spójrzcie bowiem najpierw na proroctwa dotyczące sądu nad Babilonem (w szczególności na fragmenty zaznaczone na niebiesko):

 
 

Cytat :

Iz 13:
(1) Wyrok na Babilon, który ujrzał Izajasz, syn Amosa.
13: 2 Podnieście sztandar na górze równiny, podnieście głos do nich, przyzwijcie ręką, otwórzcie [bramy], wy, władcy.
13:3 Daję rozkazy i przyprowadzam ich: nadchodzą giganci, aby wypełnić mój gniew, radując się jednocześnie i obrażając.
13:4 Głos wielu narodów na górach, [jak] wielu narodów; głos królów i narodów zgromadzonych razem: Pan Zastępów wydał rozkazy narodowi wojennemu,
13:5, pochodzącemu z dalekiej ziemi, z krańcowego fundamentu nieba; Pan i jego wojownicy [nadchodzą], aby zniszczyć cały świat.
(6) Zawyjcie, bo bliski jest dzień Pański, nadchodzi jako klęska z rąk Wszechmocnego. (7) Dlatego wszystkie ręce opadają, topnieją wszystkie serca ludzkie.
(8) Oni truchleją... ogarniają ich męki i boleści, wiją się z bólu jak ta, która rodzi; jeden na drugiego patrzy z osłupieniem, oblicza ich są w płomieniach.
(9) Oto dzień Pański nadchodzi okrutny, najwyższe wzburzenie i straszny gniew, żeby ziemię uczynić pustkowiem i wygładzić z niej grzeszników.
13:10 Albowiem gwiazdy niebieskie, i Orion, i wszystkie zastępy niebieskie nie dadzą swego blasku; i będzie ciemno o wschodzie słońca, a księżyc nie da swego światła.
13:11 I będę rozkazywał złu całego świata, i [spadną] ich grzechy na bezbożnych: i zniszczę pychę przestępców, i poniżę dumę wyniosłych.
13:12 A ci, którzy pozostaną, będą drożsi niż złoto wypróbowane w ogniu; a człowiek będzie cenniejszy niż kamień, który jest w Suphir.
13:13 Albowiem niebo będzie rozwścieczone, a ziemia będzie wstrząśnięta do jej fundamentu, z powodu gwałtownego gniewu Pana Zastępów, w dniu, w którym przyjdzie gniew jego.
(14) I stanie się tak: jak gazela zgubiona i jak trzoda, której nikt nie chwyta, każdy powróci do swego narodu, każdy ucieknie do swojego kraju.
(15) Każdy odszukany będzie przebity, każdy złapany polegnie od miecza.
(16) Dzieci ich będą roztrzaskane w ich oczach, ich domy będą splądrowane, a żony - zgwałcone.
(17) Oto Ja pobudzam przeciw nim Medów, którzy nie cenią sobie srebra ani w złocie się nie kochają.
(18) Wszyscy chłopcy będą roztrzaskani, dziewczynki zmiażdżone. Nad noworodkami się nie ulitują, ich oko nie przepuści także niemowlętom.
(19) Wtedy Babilon, perła królestw, klejnot, duma Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, gdy ją Bóg wywrócił.
13:20 Nigdy nie będzie zamieszkany, ani nikt nie wejdzie do niego przez wiele pokoleń; ani pasterze nie odpoczną w nim.
13:21 Ale dzikie zwierzęta odpoczną tam; a domy będą wypełnione wyciem; i potwory odpoczną tam, a diabły będą tam tańczyć,
13:22 i satyry będą tam mieszkać; a jeże zbudują gniazda w ich domach. To nadejdzie wkrótce i nie opóźni się.
 
 
 
Iz 14:
(1) Zaiste, Pan zlituje się nad Jakubem, i znowu sobie obierze Izraela: da im odpocząć we własnej ojczyźnie. Cudzoziemiec przyłączy się do nich i zostanie wcielony do domu Jakuba.
(2) Przyjmą ich narody i zaprowadzą do ich miejsca rodzinnego. Dom zaś Izraela weźmie ich sobie w posiadanie na ziemi Pańskiej, jako sługi i służące, tak że będzie trzymał w niewoli tych, którzy go trzymali, i panować będzie nad swoimi ciemiężycielami.
(3) Przyjdzie do tego wówczas, kiedy Pan da ci pokój po twych cierpieniach i kłopotach, i po twardej niewoli, którą cię przytłoczono,
(4) że rozpoczniesz tę satyrę na króla babilońskiego i powiesz: O, jakże nadszedł kres ciemięzcy! Jak ustała jego zuchwałość!
(5) Połamał Pan laskę złoczyńców i berło panujących,
(6) co smagało narody zajadle nieustannymi ciosami, co rządziło ludami z wściekłością, prześladując je bez miłosierdzia.
(7) Cała ziemia odetchnęła uspokojona, szaleje z radości.
(8) Nawet cyprysy mają uciechę z ciebie i cedry libańskie: Odkąd powalony leżysz, drwale nie wychodzą na nas.
14: 9 Piekło od dołu jest sprowokowane, aby się z tobą spotkać: wszyscy wielcy, którzy rządzili ziemią, powstali razem przeciwko tobie, ci, którzy podnieśli się z ich tronów wszystkich królów narodów.
(10) Wszyscy oni zabierają głos, by ci powiedzieć: Ty również padłeś bezsilny jak i my, stałeś się do nas podobny!
(11) Do Szeolu strącony twój przepych i dźwięk twoich harf. Robactwo jest twoim posłaniem, robactwo też twoim przykryciem.
14:12 Jakże Lucyfer, który wstawał rano, spadł z nieba! Ten, który posyłał [rozkazy] do wszystkich narodów, został rozbity o ziemię.
(13) Ty, który mówiłeś w swym sercu: Wstąpię na niebiosa; powyżej gwiazd Bożych postawię mój tron. Zasiądę na Górze Obrad, na krańcach północy.
(14) Wstąpię na szczyty obłoków, podobny będę do Najwyższego.
(15) Jak to? Strąconyś do Szeolu na samo dno Otchłani!
(16) Którzy cię ujrzą, utkwią wzrok w tobie, zastanowią się nad tobą: Czyż to nie ten, który trząsł ziemią, który obalał królestwa,
(17) który świat cały zamieniał w pustynię, a miasta jego obracał w perzynę, który swych jeńców nie zwalniał do domu?
(18) Wszyscy Królowie narodów, wszyscy oni spoczywają z chwałą, każdy w swoim grobowcu.
(19) A tyś wyrzucony z twego grobu jak ścierwo obrzydliwe, otoczony pomordowanymi, przebitymi mieczem, jak trup zbezczeszczony! Z tymi, których składają na kamieniach grobowego dołu,
14:20 Jako szata skalana krwią nie będzie czysta, tak nie będziesz czysty; bo zniszczyłeś moją ziemię i zabiłeś mój lud; nie będziesz trwał na wieki, [jesteś] złym nasieniem
14:21 Przygotuj twoje dzieci na zabicie za grzechy ich ojca; aby nie powstały i odziedziczyły ziemi ani nie napełniały ziemi wojnami.
14:22 Powstanę przeciwko nim - wyrocznia Pana Zastępów - i zniszczę ich imię, i potomstwo i nasienie, tak mówi Pan.
14:23 I uczynię z regionu Babilonu pustynię, aby mieszkały tam jeże, i stanie się niczym. I uczynię z niego jamę z gliny dla zguby.
(24) Przysiągł Pan Zastępów mówiąc: Zaprawdę, jak umyśliłem, tak się stanie, i jak postanowiłem, tak nastąpi:
(25) Że złamię Asyrię na mojej ziemi i zdepcę ją na moich górach. Wówczas jej jarzmo z nich się usunie, jej brzemię spadnie im z bark.
(26) Taki jest zamiar powzięty, co do całej ziemi; taka jest ręka wyciągnięta na wszystkie narody.
(27) Jeżeli Pan Zastępów postanowił, kto się odważy przeszkodzić? Jeżeli ręka Jego wyciągnięta, kto ją cofnie?
(28) W roku śmierci króla Achaza został ogłoszony następujący wyrok:
14:29 Nie radujcie się wszyscy, Filistyni, bo jarzmo tego, który was bije, jest złamane; bo z nasienia węża wyjdą młode żmije, a ich młode staną się latającymi wężami,
(30) Ale ubodzy paść będą na moich pastwiskach i nędzarze odpoczną bezpiecznie, podczas gdy Ja uśmiercę głodem twe potomstwo i wygubię twoje ostatki.
(31) Zawyj, bramo! Krzyknij, miasto! Zadrżyj, cała Filisteo! Bo z północy nadciąga dym i nikt się nie odrywa od jego oddziałów.
(32) Co zaś się odpowie posłom barbarzyńców? - To, że Pan założył Syjon i do niego się chronią nieszczęśliwi z Jego ludu.
 
 
Iz 43:
(1) Ale teraz tak mówi Pan, Stworzyciel twój, Jakubie, i Twórca twój, o Izraelu: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim!
(2) Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień.
(3) Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca. Daję Egipt jako twój okup, Kusz i Sabę w zamian za ciebie.
(4) Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje.
(5) Nie lękaj się, bo jestem z tobą. Przywiodę ze Wschodu twe plemię i z Zachodu cię pozbieram.
(6) Północy powiem: Oddaj! i Południowi: Nie zatrzymuj! Przywiedź moich synów z daleka i córki moje z krańców ziemi.
(7) Wszystkich, którzy noszą me imię i których stworzyłem dla mojej chwały, ukształtowałem ich i moim są dziełem.
(8) Wyprowadź lud ślepy, choć mający oczy, i głuchy, choć obdarzony uszami.
43: 9 Wszystkie narody są zgromadzone razem, i książęta będą zebrani z nich. Kto oznajmi te rzeczy? albo kto ogłosi wam rzeczy od początku? Niech przyprowadzą swoich świadków i niech będą usprawiedliwieni. I niech ich słuchają, i ogłoszą prawdę.
43:10 Wy bądźcie moimi świadkami, a Ja [też jestem] świadkiem, mówi Pan Bóg, i mój sługa, którego wybrałem, abyście wy mogli poznać i uwierzyć, i zrozumieć, że Ja jestem [Ten]. Przede mną nie było żadnego innego Boga, i po Mnie nie będzie.
43:11 Ja jestem Bogiem i oprócz mnie nie ma żadnego Zbawcy.
43:12 Ja [to] oznajmiłem i zbawiłem. Ja skarciłem i nie było żadnego dziwnego Boga pośród was. Jesteście moimi świadkami, a Ja Panem Bogiem
43:13 aż od początku. I nie ma nikogo, kto mógłby wyrwać się z moich rąk. Ja będę działał, a kto to odwróci?
43:14 Tak mówi Pan, Bóg, który was wykupił, Święty Izraela: ze względu na was poślę do Babilonu, i ja pobudzę wszystkich, aby uciekli, a Chaldejczycy będą związani na statkach.
43:15 Ja jestem Pan Bóg, wasz Święty, który ustanowił dla Izraela waszego króla.
43:16 Tak mówi Pan, który czyni drogę w morzu i ścieżkę w wodach potężnych;
(17) który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.
(18) Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy.
43:19 Oto, Ja będę czynił nowe rzeczy, które wkrótce powstaną, a wy poznacie je. I uczynię drogę na pustyni, i rzeki na suchej ziemi.
43:20 Zwierzęta polne będą mnie błogosławić, sowy i młode strusie, albowiem dałem wodę na pustyni, i rzeki na suchej ziemi, aby dać pić mojej wybranej rasie.
(21) Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę.
43:22 Nie wzywałem cię już, Jakubie; ani cię nie męczyłem, o Izraelu.
(23) Nie przyniosłeś Mi baranka na całopalenie ani Mnie nie uczciłeś krwawymi ofiarami. Nie zmuszałem cię do ofiary niekrwawej ani cię nie trudziłem ofiarą kadzidła.
(24) Nie kupiłeś Mi wonnej trzciny za pieniądze ani Mnie nie upoiłeś tłuszczem twoich ofiar; raczej Mi przykrość zadałeś twoimi grzechami, występkami twoimi Mnie zamęczasz.
(25) Ja, właśnie Ja przekreślam twe przestępstwa i nie wspominam twych grzechów.
(26) Obudź Mą pamięć, rozprawmy się wspólnie, mów ty, ażeby się usprawiedliwić.
(27) Zgrzeszył twój pierwszy ojciec, pośrednicy twoi wykroczyli przeciw Mnie.
(28) Więc sponiewierałem książąt mego przybytku, obłożyłem klątwą Jakuba. Izraela wydałem na zniewagi.
 
 
Iz 47:
(1) Zstąp i usiądź w prochu, Dziewico, Córo Babilońska! Usiądź na ziemi, zrzucona z tronu, Córo Chaldejska! Bo przestaną cię nazywać rozpieszczoną i rozkoszną.
(2) Uchwyć żarna i miel zboże na mąkę, zdejm twoją zasłonę, podkasz suknię, odkryj nogi, brnij przez strumienie!
(3) Nagość twoją odsłoń, niech widzą twą hańbę! Wezmę pomstę, nie oszczędzę nikogo. –
(4) Mówi nasz Odkupiciel, na imię Mu Pan Zastępów, Święty Izraela. –
(5) Usiądź w milczeniu i wejdź w ciemności, Córo Chaldejska! Bo nie nazwą ciebie ponownie władczynią królestw.
47: 6 Zostałem sprowokowany przez mój lud; ty splugawiłaś Moje dziedzictwo. Ja dałem ci ich w twoją rękę, ale nie okazałaś im litości. Ty sprawiłaś bardzo ciężkie jarzmo starym ludziom.
(7) Mówiłaś: To już na wieki będę zawsze władczynią. Nie wzięłaś sobie do serca tych zdarzeń, nie rozpamiętywałaś ich końca.
(8) A teraz posłuchaj tego, Wykwintna, siedząca sobie bezpiecznie, która mówisz w sercu swoim: Tylko ja i nikt inny! Nie zostanę wdową i nie zaznam sieroctwa.
(9) Lecz spadnie na ciebie jedno i drugie w jednym dniu, niespodzianie. Sieroctwo i wdowieństwo w pełni spadną na ciebie, pomimo wielu twoich czarów i mnóstwa twoich zaklęć.
(10) Polegałaś na twojej złości, mówiłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i twoja wiedza sprowadziły cię na manowce. Mówiłaś w sercu swoim: Tylko ja, i nikt inny!
(11) Lecz przyjdzie na ciebie nieszczęście, którego nie potrafisz zażegnać, i spadnie na ciebie klęska, której nie zdołasz odwrócić, i przyjdzie na cię zguba znienacka, ani się spostrzeżesz.
(12) Trwajże przy twoich zaklęciach i przy mnogich twych czarach, którymi się próżno trudzisz od swej młodości. Może zdołasz odnieść korzyść? Może zdołasz wzbudzić postrach?

cdn.

A tutaj mamy dalsze proroctwa dotyczące sądu nad Babilonem:
 

Cytat :

Iz 48:
(1) Słuchajcie tego, domie Jakuba, którzy nosicie imię Izraela i którzy pochodzicie z nasienia Judy. Wy, którzy przysięgacie na imię Pana i wysławiacie Boga Izraela, lecz bez szczerości i bez rzetelności.
(2) Bo bierzecie imię od Miasta Świętego i opieracie się na Bogu Izraela, którego imię jest Pan Zastępów.
(3) Oznajmiłem od dawna minione wydarzenia, z moich ust one wyszły i ogłosiłem je; w jednej chwili zacząłem działać i spełniły się.
(4) Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty i kark twój jest drągiem z żelaza, a twoje czoło miedziane,
(5) przeto zapowiedziałem ci naprzód, ogłosiłem ci przyszłość, zanim nadeszła, żebyś nie mówił: Mój bożek to sprawił, moja rzeźba, mój posąg zarządził.
(6) Tyś słyszał i widział to wszystko; czy więc ty tego nie przyznasz? Od tej chwili ogłaszam ci rzeczy nowe, tajemne i tobie nieznane.
(7) Dopiero co zostały stworzone, a nie od dawna; i przed dniem dzisiejszym nie słyszałeś o nich, żebyś nie mówił: Właśnie je znałem.
48: 8 Nie znałeś ani nie zrozumiałeś, ani od początku nie otworzyłem twoich uszu, gdyż wiedziałem, że na pewno postępowałbyś wobec mnie zdradliwie i zostałbyś nazwany grzesznikiem nawet z łona.
48: 9 Ze względu na Mnie Ja pokaże ci mój gniew i przeprowadzę przed tobą chwalebne moje czyny, abym nie mógł ciebie całkowicie zniszczyć.
48:10 Oto Ja sprzedałem ciebie, ale za nie srebro; jednak wyratowałem cię z pieca utrapienia.
(11) Przez wzgląd na Mnie, na Mnie samego, tak postępuję, bo czyż mogę być znieważony? Chwały mojej nie oddam innemu.
(12) Słuchaj mnie, Jakubie, Izraelu, którego wezwałem: Ja sam, Ja jestem pierwszy i Ja również ostatni.
(13) Moja to ręka założyła ziemię i moja prawica rozciągnęła niebo. Gdy na nie zawołam, stawią się natychmiast.
48:14 I wszyscy będą zebrani, i usłyszą: kto im powiedział te rzeczy? Z miłości do ciebie spełniłem twoje pragnienie na Babilonie, aby zlikwidować nasienie Chaldejczyków.
(15) To Ja, Ja mówiłem i Ja go powołałem; przywiodłem go i poszczęściłem jego drodze.
(16) Zbliżcie się ku Mnie, słuchajcie tego: Ja nie w skrytości mówiłem od początku; odkąd się to spełniało, tam byłem. Tak więc teraz Pan Bóg, posłał mnie ze swoim Duchem.
48:17 Tak mówi Pan, który cię wyzwolił, Święty Izraela - Jestem Bogiem twoim. Ja oznajmiłem ci, jak powinieneś znaleźć drogę, którą powinieneś chodzić.
(18) O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale.
(19) Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy by nie usunięto ani wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!
48:20 Wychodźcie z Babilonu, wy, którzy uciekacie od Chaldejczyków. Wydajcie głośny wyraz radości, i niech to będzie wiadome, ogłoście to na krańcu ziemi; powiedzcie: Pan wybawił swego sługę Jakuba.
48:21 A jeśli oni będą spragnieni, On poprowadzi ich przez pustynię. On wyprowadzi im wodę ze skały. Skała rozdzieli się, i woda wypłynie, a lud mój będzie pił.
48:22 Nie ma radości, mówi Pan, dla bezbożnych.
 
 
 
Jer 50:
(1) Słowo, jakie powiedział Pan o Babilonie, o ziemi chaldejskiej, za pośrednictwem Jeremiasza proroka:
(2) Ogłoście wśród narodów i obwieszczajcie! Wznieście znak i głoście! Bez obsłonek mówcie: Babilon zdobyty! Bel pohańbiony! Merodak rozbity! Bóstwa ich są okryte hańbą, pokruszone zostały ich bałwany!
(3) Albowiem zbliża się przeciw niemu naród z północy, który zamieni jego kraj w pustynię. Nie będzie w nim nikt zamieszkiwał: od człowieka aż do zwierzęcia, wszyscy uciekną i odejdą.
50: 4 W owe dni, i w tym czasie dzieci Izraela przyjdą, one i dzieci Judy razem; pójdą, płacząc gdy będą szli, szukając Pana Boga swego.
(5) Będą się pytać o Syjon, zwrócą się na drogę ku niemu: Chodźcie, połączmy się z Panem wiecznym Przymierzem, które nie ulegnie zapomnieniu.
(6) Naród mój był trzodą zbłąkaną, ich pasterze zaprowadzili ją na górskie manowce; chodzili z góry na górę, zapomnieli o swym legowisku.
(7) Każdy, kto ich spotkał, pożerał ich. Nieprzyjaciele ich mówili: Nie popełniamy występku, bo zgrzeszyli przeciw Panu, pastwisku sprawiedliwości, nadziei ich przodków, Panu.
(8) Uciekajcie z Babilonu, uchodźcie z ziemi chaldejskiej, bądźcie jak barany na czele stada!
(9) Oto bowiem wzbudzę i sprowadzę przeciw Babilonowi gromadę wielkich narodów; z ziemi północnej wystąpią zbrojnie przeciw niemu, stamtąd go zdobędą. Strzały ich są podobne do strzał wprawnego łucznika: żadna z nich nie wraca bezskutecznie.
(10) Chaldeja zostanie wydana na grabież, nasycą się wszyscy, co ją złupią - wyrocznia Pana.
(11) Tak, radujcie się, tak, cieszcie się, łupieżcy mojego dziedzictwa! Tak, skaczcie jak młócące jałowice i rżyjcie jak źrebaki!
(12) Bardzo jest zhańbiona wasza matka i okryta wstydem wasza rodzicielka. Będzie ona ostatnią wśród narodów, pustynią, zeschłą ziemią i stepem.
(13) Z powodu gniewu Pana pozostanie niezamieszkała, stanie się prawdziwą pustynią. Każdy, kto będzie przechodził obok Babilonu, zadziwi się wielce i zagwiżdże nad wszystkimi jego klęskami.
(14) Rozstawcie się przeciw Babilonowi dokoła wszyscy, którzy napinacie łuki! Strzelajcie do niego, nie oszczędzajcie strzał, bo zgrzeszył przeciw Panu.
(15) Podnieście wrzawę przeciw niemu dokoła! Poddał się. Runęły jego wieże obronne, przerwane zostały jego mury - taka jest zemsta Pana. Pomścijcie się nad nim! Postąpcie z nim tak, jak on postępował z innymi!
(16) Wyniszczcie w Babilonie tych, co sieją, i tych, co chwytają za sierp w czas żniwa. W obliczu niszczycielskiego miecza każdy się zwróci do swego narodu, każdy uciekać będzie do swego kraju.
(17) Zbłąkaną owcą był Izrael, lwy polowały na nią. Jako pierwszy pożerał go król asyryjski, teraz zaś jako ostatni, Nabuchodonozor, król babiloński, połamał mu kości.
(18) Dlatego to mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto ukarzę króla babilońskiego i jego kraj, tak jak ukarałem króla asyryjskiego.
(19) Izraela zaś przyprowadzę znów do jego pastwisk i będzie się pasł na Karmelu i w Baszanie, a w górach Efraima i w Gileadzie się nasyci.
(20) W owych dniach i w owym czasie - wyrocznia Pana - będą szukać winy Izraela, lecz jej nie będzie; grzechu Judy - ale go nie znajdą. Przebaczę bowiem tym, których zachowam przy życiu.
(21) Wyrusz przeciw ziemi Meratajim i przeciw mieszkańcom Pekod! Zniszcz i wytęp - wyrocznia Pana. Uczyń wszystko, jak ci rozkazałem.
(22) Wrzawa wojenna w kraju i wielka klęska.
(23) Jakże jest pobity i złamany młot całej ziemi! Jakże się stał pustynią Babilon wśród narodów!
(24) Zastawili na ciebie sidła i zostałeś w nie schwytany, Babilonie: ty zaś nie zauważyłeś tego. Znaleziono cię i pochwycono, boś wypowiedział wojnę przeciw Panu.
(25) Pan otworzył swoją zbrojownię i wydobył narzędzia swego gniewu; dzieła musi dokonać Pan Bóg Zastępów, w kraju chaldejskim.
(26) Idźcie na niego zewsząd, otwórzcie jego spichlerze! Zgromadźcie go jak snopy, wyniszczcie go tak, by z niego nic nie pozostało.
(27) Wybijcie wszystkie jego cielce, niech idą na rzeź! Biada im, nadszedł bowiem ich dzień, czas ich kary.
50:28 Głos ludzi uciekających z ziemi Babilońskiej, aby oznajmili na Syjonie pomstę, która nadchodzi od Pana Boga naszego.
(29) Zwołajcie łuczników przeciw Babilonowi! Wy wszyscy, co napinacie łuki, rozbijcie obóz dokoła niego, by nie miał możności ucieczki. Odpłaćcie mu stosownie do jego postępków: wszystko, co on czynił, uczyńcie i jemu! Albowiem był zuchwały wobec Pana, wobec Świętego Izraela.
(30) Dlatego padną jego młodzieńcy na jego placach, a tego dnia zginą wszyscy jego wojownicy - wyrocznia Pana.
(31) Oto się zwracam ku tobie, zuchwalcze - wyrocznia Pana, Boga Zastępów - nadszedł bowiem twój dzień, czas twego nawiedzenia.
(32) Potknie się zuchwalec i upadnie, nie będzie miał go kto podnieść. Podłożę ogień pod jego miasta, tak że pochłonie całą jego okolicę.
(33) To mówi Pan Zastępów: Synowie Izraela cierpią ucisk, a wraz z nimi synowie Judy. Wszyscy, co ich uprowadzili w niewolę, ich zatrzymują, nie pozwalając im odejść.
50:34 Ale ich Odkupiciel jest silny; Pan Wszechmogący jest Jego imię; On wejdzie w sąd ze swymi przeciwnikami, aby mógł zniszczyć ziemię;
50:35 i wyostrzy miecz przeciw Chaldejczykom, mieszkańcom Babilonu i jego wielmożom i mędrcom;
50:36 Miecz na jej wojowników, i oni będą osłabieni. Miecz na ich konie i na ich rydwany.
50:37 miecz na ich wojowników i na mieszanych ludzi pośród niej; i będą jak kobiety: miecz na skarby, i będą porozrzucane po jej wodzie,
50:38 i będą zawstydzeni; albowiem jest krajem rytych [obrazów]; i na wyspach, gdzie się chwalili.
50:39 Dlatego bożki zamieszkają na wyspach i zamieszkają w nim młode potwory; nie będzie już więcej zamieszkane na wieki.
(40) Tak jak wtedy, gdy Bóg zburzył Sodomę i Gomorę i sąsiednie miasta - wyrocznia Pana - tak też nikt w nim nie będzie mieszkał, ani się nie osiedli w nim żaden człowiek.
(41) Oto nadchodzi naród z północy, naród wielki i liczni królowie powstają z krańców ziemi.
(42) Łuk i miecz trzymają w ręku, są okrutni i bez litości. Ich wrzawa jest jak szum morza, dosiadają koni, jak jeden mąż gotowi są do walki przeciw tobie, córo Babilonu!
(43) Król babiloński usłyszał wieść o nich i opadły mu ręce, ogarnął go lęk, ból, niby rodzącą kobietę.
(44) Oto nadchodzi on jak lew z gęstwiny nadjordańskiej ku wiecznie zielonym pastwiskom. Tak, w mgnieniu oka wypędzę go stamtąd, a którego wybrałem, ustanowię nad nim. Kto jest bowiem do Mnie podobny? Albo kto Mnie pozwie przed sąd? Który to pasterz ostoi się wobec Mnie?
(45) Dlatego posłuchajcie zamiarów Pana, jakie powziął wobec Babilonu, i planów, jakie powziął co do ziemi chaldejskiej. Z całą pewnością zostaną wywleczone nawet najmniejsze owce; z całą pewnością ich pastwiska ogarnie na ich widok zgroza.
(46) Na wieść o upadku Babilonu zadrży ziemia, krzyk się o tym rozlegnie wśród narodów.
 
 
 
2 Ezd 15:
(34) Oto obłoki od wschodu i od północy aż na południe, a ich wygląd jest bardzo straszny, pełny gniewu i nawałnicy.
(35) I będą walczyć pomiędzy sobą i wyleją ciężką nawałnicę na ziemię oraz ich własną nawałnicę;  i będzie krew od miecza wysoka aż do brzucha końskiego,
(36) i ludzkiego uda i pęciny wielbłąda.
(37) I wtedy będzie strach i wielkie drżenie na ziemi; a ci, którzy widzą, że ten gniew jest straszny, będą owładnięci drżeniem.
(38) A po tym ciężkie chmury burzowe będą wzbudzone do góry od południa i od północy oraz inna część od zachodu.
(39) I wiatry od wschodu będą przeważać ponad chmurami, które były wzbudzone w gniewie i będą rozwiane w przestrachu; burza, która powodowała zniszczenie przez wiatr wschodni będzie pędzona z przemocą na południe i na zachód.
(40) Wielkie i mocne obłoki, pełne gniewu i burzy będą powstawać, aby zniszczyć całą ziemię oraz jej mieszkańców, i wyleją się na każde wyniosłe miejsce straszliwej burzy,
(41) ogień i grad oraz miecze latające i powodzie wody tak, że wszystkie pola i wszystkie strumienie będą wypełnione wielką obfitością owych wód.
(42) I one zniszczą miasta i mury, góry i wzgórza, drzewa lasów, trawy na łąkach i ich zboża.
(43) I będą nieustannie szły ku Babilonowi i go zniszczą.
(44) I przyjdą do niego i go otoczą; wyleją burzę i cały gniew na niego; wtedy kurz i dym pójdzie aż do nieba a wszyscy związani z nim będą płakać.
(45) A którzy przeżyją będą służyć tym, którzy go zburzą.

A teraz spójrzcie na proroctwa dotyczące sądu nad Babilonem wielkim:
 

Cytat :

Ap 14:
(8) A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!
 
Ap 18:
(1) Potem ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. (2) I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, (3) bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi doszli do bogactwa przez ogrom jej przepychu. (4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: (5) bo grzechy jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie. (6) Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie (7) Ile się wsławiła i osiągnęła przepychu, tyle jej zadajcie katuszy i smutku! Ponieważ mówi w swym sercu: "Zasiadam jak królowa i nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby", (8) dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie ogniem spalona, bo mocny jest Pan, Bóg, który ją osądził. (9) I będą płakać i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy nierządu z nią się dopuścili i żyli w przepychu, kiedy zobaczą dym jej pożaru. (10) Stanąwszy z daleka ze strachu przed jej katuszami, powiedzą: " Biada, biada, wielka stolico, Babilonie, stolico potężna! Bo w jednej godzinie sąd na ciebie przyszedł! " (11) A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: (12) towaru - złota i srebra, drogiego kamienia i pereł, bisioru i purpury, jedwabiu i szkarłatu, wszelkiego drewna tujowego i przedmiotów z kości słoniowej, wszelkich przedmiotów z drogocennego drewna, spiżu, żelaza, marmuru, (13) cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy, bydła i owiec, koni, powozów oraz ciał i dusz ludzkich. (14) Dojrzały owoc, pożądanie twej duszy, odszedł od ciebie, a przepadły dla ciebie wszystkie rzeczy wyborne i świetne, i już ich nie znajdą. (15) Kupcy tych [towarów], którzy wzbogacili się na niej, staną z daleka ze strachu przed jej katuszami, płacząc i żaląc się, w słowach: (16) " Biada, biada, wielka stolico, odziana w bisior, purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perłę, (17) bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo! " A każdy sternik i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co pracują na morzu, stanęli z daleka (18) i patrząc na dym jej pożaru, tak wołali: " Jakież jest miasto podobne do stolicy? " (19) I rzucali proch sobie na głowy, i wołali płacząc i żaląc się w słowach: "Biada, biada, bo wielka stolica, w której się wzbogacili wszyscy, co mają okręty na morzu, dzięki jej dostatkowi, przepadła w jednej godzinie". (20) Wesel się nad nią, niebo, i święci, apostołowie, prorocy, bo Bóg przeciw niej rozsądził waszą sprawę. (21) I potężny jeden anioł dźwignął kamień jak wielki kamień młyński, i rzucił w morze, mówiąc: Tak z rozmachem Babilon, wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. (22) I głosu harfiarzy, śpiewaków, fletnistów, trębaczy już w tobie się nie usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. (23) I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody - (24) i w niej znalazła się krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi.

 
 
Poniżej zaś mamy proroctwa dotyczące sądu nad Wielką Nierządnicą:


 

Cytat :

Ap 17:
(1) Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak odezwał się do mnie: Chodź, ukażę ci sąd na Wielką Nierządnicę, która siedzi nad wielu wodami, (2) z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi, a mieszkańcy ziemi się upili winem jej nierządu. (3) I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię. I ujrzałem Niewiastę siedzącą na Bestii szkarłatnej, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów. (4) A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu. (5) A na jej czole wypisane imię - tajemnica: "Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi". (6) I ujrzałem Niewiastę pijaną krwią świętych i krwią świadków Jezusa, a widząc ją zdumiałem się wielce. (7) I rzekł do mnie anioł: Czemu się zdumiałeś? Ja ci wyjaśnię tajemnicę Niewiasty i Bestii, która ją nosi, a ma siedem głów i dziesięć rogów. (8) Bestia, którą widziałeś, była i nie ma jej, ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. A zdumieją się mieszkańcy ziemi, ci, których imię nie jest zapisane w księdze życia od założenia świata - spoglądając na Bestię, iż była i nie ma jej, a ma przybyć. (9) Tu trzeba zrozumienia, o mający mądrość! Siedem głów to jest siedem gór tam, gdzie siedzi na nich Niewiasta. (10) I siedmiu jest królów: pięciu upadło, jeden istnieje, inny jeszcze nie przyszedł, a kiedy przyjdzie, ma na krótko pozostać. (11) A Bestia, która była i nie ma jej, i ona jest ósmym, a jest spośród siedmiu i zdąża na zagładę. (12) A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu jest królów, którzy władzy królewskiej jeszcze nie objęli, lecz wezmą władzę jakby królowie na jedną godzinę wraz z Bestią. (13) Ci mają jeden zamysł, a potęgę i władzę swą dają oni Bestii. (14) Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów - a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni. (15) I rzecze do mnie: Wody, które widziałeś, gdzie Nierządnica ma siedzibę, to są ludy i tłumy, narody i języki. (16) A dziesięć rogów, które widziałeś, i Bestia - ci nienawidzić będą Nierządnicy i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i będą jedli jej ciało, i spalą ją ogniem, (17) bo Bóg natchnął ich serca, aby wykonali Jego zamysł i to jeden zamysł wykonali - i dali Bestii królewską swą władzę, aż Boże słowa się spełnią. (18) A Niewiasta, którą widziałeś, jest to Wielkie Miasto, mające władzę królewską nad królami ziemi.
 
Ap 19:
(1) Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie - mówiących: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego, (2) bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał od niej poniesienia kary za krew swoich sług.

Porównując ze sobą te wszystkie powyższe proroctwa dopiero teraz zauważyłem pewne zbieżności, które moim zdaniem mogą wskazywać na to, że:
 
 
- po pierwsze - Babilon wielki to nie jest coś innego, niż Wielka Nierządnica, tylko Wielka Nierządnica i Babilon wielki to jest jedno i to samo.
 



W tym układzie byłby to jedynie dwie różne nazwy dla tego samego szatańskiego tworu, mającego dopiero od czasu powstania Objawienia Jana aż do dnia jego zniszczenia w czasach końca swoją siedzibę w Watykanie, który de facto jest centrum zarządzania ziemią przez diabła oraz jego demony, mającym – choć coraz bardziej topniejącą - władzę nie tylko nad wszystkimi królami ziemi, ale także nad upadłymi aniołami.



Wielka Nierządnica, która ma przecież napisane na czole imię: Wielki Babilon, jest tym samym czwartym i zarazem ostatnim królestwem szatana na ziemi z księgi Daniela 7:23, które wprawdzie ma swoją siedzibę (stolicę) ma w Watykanie, ale obejmuje ono cały świat (czy raczej jeszcze do niedawna obejmowało).
 
Zaś Bestia (inaczej: król północy, mały róg, który obok 10 ostatnich króli na ziemi będzie jedenastym władcą) będzie rządzić tymi krajami i tymi ludami, które spod władzy Babilonu wielkiego się wyłamią.
 
A oto analogie w opisie Wielkiej Nierządnicy i Babilonu wielkiego, które moim zdaniem o tym świadczą:
 


1) Wielka Nierządnica:
 

Cytat :

Ap 17:
(1) Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak odezwał się do mnie: Chodź, ukażę ci sąd na Wielką Nierządnicę, która siedzi nad wielu wodami, (2) z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi, a mieszkańcy ziemi się upili winem jej nierządu.


Ap 19:
(2) bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał od niej poniesienia kary za krew swoich sług.

Babilon wielki:
 

Cytat :

Ap 14:
(8) A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!
 
Ap 18:
(2) I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, (3) bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi doszli do bogactwa przez ogrom jej przepychu.
(6) Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie

 
2) Wielka Nierządnica:
 

Cytat :

Ap 17:
(4) A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu.

 
Babilon wielki:
 

Cytat :

Ap 18:
(16) " Biada, biada, wielka stolico, odziana w bisior, purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perłę, (17) bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo! " A każdy sternik i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co pracują na morzu, stanęli z daleka (18) i patrząc na dym jej pożaru, tak wołali: " Jakież jest miasto podobne do stolicy? "

 
Z tego wniosek, że żadne miasto na ziemi nie jest podobne do Babilonu, a więc skoro Babilon to jest stolica, czyli jedyne tak wyjątkowe miasto stołeczne na ziemi, a Nierządnica to jest „Wielkie Miasto, mające władzę królewską nad królami ziemi”, to znaczy, że Wielka Nierządnica i Babilon wielki to jest jedno i to samo miasto, będące stolicą ostatniego królestwa szatana, a mające swoją siedzibę – tj. centrum zarządzania światem – w Watykanie.
 
I dalej:
 


3) Wielka Nierządnica:
 

Cytat :

Ap 17:
(16) A dziesięć rogów, które widziałeś, i Bestia - ci nienawidzić będą Nierządnicy i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i będą jedli jej ciało, i spalą ją ogniem,

 
Babilon wielki:
 

Cytat :

Ap 18:
(8) dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie ogniem spalona, bo mocny jest Pan, Bóg, który ją osądził.

 
 
4) Wielka Nierządnica:
 

Cytat :

Ap 19:
(2) bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał od niej poniesienia kary za krew swoich sług.

 
Babilon wielki:
 

Cytat :

Ap 18:
(20) Wesel się nad nią, niebo, i święci, apostołowie, prorocy, bo Bóg przeciw niej rozsądził waszą sprawę.
 
(23) I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody - (24) i w niej znalazła się krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi.

 
Zatem moim zdaniem Babilon wielki to jest po prostu inna nazwa dla Wielkiej Nierządnicy, ujeżdżającej Bestię z otchłani. Dlatego najpierw mamy opis Wielkiej Nierządnicy w Ap 17, potem w Ap 18 mamy opis upadku Babilonu wielkiego, a w Ap 19 znów mamy mowę o wykonaniu wyroku na Wielkiej Nierządnicy, czyli jest tutaj mowa o tym samym wydarzeniu, co w Ap 18.
 
A to oznacza, że Wielka Nierządnica, czyli inaczej: Babilon wielki, stolica (a przecież inna nazwa Watykanu to „stolica apostolska”) lub Wielkie Miasto, czyli to centrum zarządzania przez szatana i jego demony królami ziemi i upadłymi aniołami, zostanie najpierw doprowadzona do nagłego upadku przez Bestię i jej 10 rogów. A to najprawdopodobniej nastąpi dopiero podczas sądu Izraela na pustyni.
 
Zaś jego całkowite zniszczenie - a w zasadzie tego, co pozostanie po jego upadku - nastąpi dopiero po sądzie na pustyni, w ciągu 45 dni z 2400 dni ostatnich:
 

Cytat :

Ap 16:
(17) A siódmy wylał swą czaszę w powietrze: a ze świątyni od tronu dobył się donośny głos mówiący: " Stało się! " (18) I nastąpiły błyskawice i głosy, i gromy, i nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd jest człowiek na ziemi: takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. (19) A wielkie miasto rozpadło się na trzy części i miasta pogan runęły. I wspomniał Bóg na Wielki Babilon, by mu dać kielich wina - gniewu zapalczywości swej. (20) I pierzchła każda wyspa, i gór już nie znaleziono. (21) I grad ogromny o wadze jakby talentu spadł z nieba na ludzi. A ludzie Bogu bluźnili za plagę gradu, bo plaga jego jest bardzo wielka.

- po drugie - Babilon to nie jest inaczej Babilon wielki, tylko Babilon jest częścią składową Babilonu wielkiego.
 
 
Pod względem zasięgu terytorialnego Babilon wielki nie obejmuje jedynie Watykanu jako państwa (tutaj jest jedynie jego ostateczna siedziba), ale jego terytorium rozciąga się znacznie dalej, tzn. tak daleko, jak daleko sięga jego władza.
 
To oznacza, że terytorium Babilonu wielkiego obejmuje terytoria wszystkich tych krajów na świecie, które uznają jego władzę zwierzchnią nad nimi – a więc to dotyczy m.in. terytorium Babilonu.
 
Te wszystkie kraje, przez tę zwierzchnią zależność od Babilonu wielkiego wchodzą w jego skład i tworzą terytorium czwartego królestwa, którego centrum – stolica znajduje się w Watykanie.
 
 
Czym jest zatem Babilon, o którym mowa w przytoczonych wyżej proroctwach dotyczących sądu nad nim z księgi Iz, Jer i 2 Ezd?
 
Moim zdaniem Babilon to jest albo USA albo grupa państw złożona z USA, Wielkiej Brytanii i paru innych państw.
 
W ten sposób proroctwa dotyczące wykonania przez Boga wyroku na Babilonie oraz wyroków na innych państwach, uznających władzę Watykanu, dotyczą tym samym wykonania wyroku na części Babilonu wielkiego.
 
Tymi krajami nadal rządzi szatan i jego demony, który w przyszłości władzę nad nimi przekaże w ręce Bestii pierwszej.
 
Zaś te kraje, które wyrwą się spod władzy Babilonu wielkiego, czyli inaczej Wielkiej Nierządnicy, będą we władaniu 10 ostatnich królów na ziemi oraz tej głowy Bestii pierwszej, która zostanie dopiero uwolniona z otchłani / czeluści, a która przejmie władzę od szatana nad całą ziemią. Te państwa będą walczyć z Wielką Nierządnicą z rozkazu Boga i zniszczą ją.
 
 
Zatem w jednym i tym samym okresie tj. 3,5 roku sądu Niewiasty – Izrael na pustyni nastąpi:
 
- atak Bestii i 10 ostatnich królów (tzn. w tym ataku będzie brało udział jeszcze 10 ostatnich królów, ale po tym ataku 3 z nich zostanie przez Bestię usuniętych – zgodnie z Dan 7:8, 20, 24), dowodzących ludami północy na Babilon, czyli nastąpi wykonanie wyroku Boga na tej najważniejszej - poza samym Watykanem - część Babilonu Wielkiego, bowiem Babilon to jest armia, czy też zbrojne ramię Wielkiej Nierządnicy, czyli „młot całej ziemi” z Jer 50:23,
 
- wykonanie wyroku Boga na Babilonie wielkim, w sensie ataku Bestii i jej 10 rogów na jego siedzibę w Watykanie, który doprowadzi do jego nagłego upadku,
 
- wykonanie wyroków Boga także i na innych – mniej ważnych niż Babilon – częściach składowych Babilonu Wielkiego,
 
- wykonanie wyroków Boga na państwach nienależących do Babilonu wielkiego.
 
 
 
A z czego wynika związek pomiędzy Babilonem, a Babilonem wielkim?
 
 
Wprawdzie w proroctwach dotyczących wykonania wyroku na Babilonie jest mowa o tym, że Babilon to duma, ziemia, kraj Chaldejczyków:
 

Cytat :

Iz 13:
(19) Wtedy Babilon, perła królestw, klejnot, duma Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, gdy ją Bóg wywrócił.
 
 
Iz 43:
43:14 Tak mówi Pan, Bóg, który was wykupił, Święty Izraela: ze względu na was poślę do Babilonu, i ja pobudzę wszystkich, aby uciekli, a Chaldejczycy będą związani na statkach.
 
 
Iz 47:
(1) Zstąp i usiądź w prochu, Dziewico, Córo Babilońska! Usiądź na ziemi, zrzucona z tronu, Córo Chaldejska! Bo przestaną cię nazywać rozpieszczoną i rozkoszną.
 
(5) Usiądź w milczeniu i wejdź w ciemności, Córo Chaldejska! Bo nie nazwą ciebie ponownie władczynią królestw.
 
 
Iz 48:
48:14 I wszyscy będą zebrani, i usłyszą: kto im powiedział te rzeczy? Z miłości do ciebie spełniłem twoje pragnienie na Babilonie, aby zlikwidować nasienie Chaldejczyków.
 
48:20 Wychodźcie z Babilonu, wy, którzy uciekacie od Chaldejczyków. Wydajcie głośny wyraz radości, i niech to będzie wiadome, ogłoście to na krańcu ziemi; powiedzcie: Pan wybawił swego sługę Jakuba.
 
 
Jer 50:
(1) Słowo, jakie powiedział Pan o Babilonie, o ziemi chaldejskiej, za pośrednictwem Jeremiasza proroka:
 
(8) Uciekajcie z Babilonu, uchodźcie z ziemi chaldejskiej, bądźcie jak barany na czele stada!
 
(25) Pan otworzył swoją zbrojownię i wydobył narzędzia swego gniewu; dzieła musi dokonać Pan Bóg Zastępów, w kraju chaldejskim.

zaś nigdzie w Objawieniu Jana nie ma wzmianki o tym, że Babilon wielki to ziemia albo kraj Chaldejczyków (co moim zdaniem oznacza, że Babilon to nie jest inna nazwa dla Babilonu wielkiego), to jednak istnieją pewne zastanawiające zbieżności w proroctwach dotyczących Babilonu oraz Babilonu wielkiego, a mianowicie:
 
Babilon:
 

Cytat :

Jer 50:
50:28 Głos ludzi uciekających z ziemi Babilońskiej, aby oznajmili na Syjonie pomstę, która nadchodzi od Pana Boga naszego.
(29) Zwołajcie łuczników przeciw Babilonowi! Wy wszyscy, co napinacie łuki, rozbijcie obóz dokoła niego, by nie miał możności ucieczki. Odpłaćcie mu stosownie do jego postępków: wszystko, co on czynił, uczyńcie i jemu! Albowiem był zuchwały wobec Pana, wobec Świętego Izraela.
 
(46) Na wieść o upadku Babilonu zadrży ziemia, krzyk się o tym rozlegnie wśród narodów.
 
 
Iz 47:
(1) Zstąp i usiądź w prochu, Dziewico, Córo Babilońska! Usiądź na ziemi, zrzucona z tronu, Córo Chaldejska! Bo przestaną cię nazywać rozpieszczoną i rozkoszną.
(2) Uchwyć żarna i miel zboże na mąkę, zdejm twoją zasłonę, podkasz suknię, odkryj nogi, brnij przez strumienie!
(3) Nagość twoją odsłoń, niech widzą twą hańbę! Wezmę pomstę, nie oszczędzę nikogo. –
(4) Mówi nasz Odkupiciel, na imię Mu Pan Zastępów, Święty Izraela. –
(5) Usiądź w milczeniu i wejdź w ciemności, Córo Chaldejska! Bo nie nazwą ciebie ponownie władczynią królestw.
47: 6 Zostałem sprowokowany przez mój lud; ty splugawiłaś Moje dziedzictwo. Ja dałem ci ich w twoją rękę, ale nie okazałaś im litości. Ty sprawiłaś bardzo ciężkie jarzmo starym ludziom.
(7) Mówiłaś: To już na wieki będę zawsze władczynią. Nie wzięłaś sobie do serca tych zdarzeń, nie rozpamiętywałaś ich końca.
(8) A teraz posłuchaj tego, Wykwintna, siedząca sobie bezpiecznie, która mówisz w sercu swoim: Tylko ja i nikt inny! Nie zostanę wdową i nie zaznam sieroctwa.
(9) Lecz spadnie na ciebie jedno i drugie w jednym dniu, niespodzianie. Sieroctwo i wdowieństwo w pełni spadną na ciebie, pomimo wielu twoich czarów i mnóstwa twoich zaklęć.
(10) Polegałaś na twojej złości, mówiłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i twoja wiedza sprowadziły cię na manowce. Mówiłaś w sercu swoim: Tylko ja, i nikt inny!
(11) Lecz przyjdzie na ciebie nieszczęście, którego nie potrafisz zażegnać, i spadnie na ciebie klęska, której nie zdołasz odwrócić, i przyjdzie na cię zguba znienacka, ani się spostrzeżesz.
(12) Trwajże przy twoich zaklęciach i przy mnogich twych czarach, którymi się próżno trudzisz od swej młodości. Może zdołasz odnieść korzyść? Może zdołasz wzbudzić postrach?

 
Babilon wielki:
 

Cytat :

Ap 18:
(1) Potem ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. (2) I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, (3) bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi doszli do bogactwa przez ogrom jej przepychu. (4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: (5) bo grzechy jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie. (6) Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie (7) Ile się wsławiła i osiągnęła przepychu, tyle jej zadajcie katuszy i smutku! Ponieważ mówi w swym sercu: "Zasiadam jak królowa i nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby", (8) dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie ogniem spalona, bo mocny jest Pan, Bóg, który ją osądził.

Te powyższe zbieżności moim zdaniem wskazują na to, że:
 
 
- Babilon to jest część Babilonu Wielkiego, będącego ostatnim - czwartym szatańskim królestwem na ziemi wg Dan 7:23 z siedzibą (stolicą) w Watykanie,
 
- atak na Babilon, jak i na Babilon wielki tj. na jego siedzibę w Watykanie (a przy okazji i na pozostałe państwa uznające jego władzę) doprowadzający do jego nagłego upadku, nastąpią w tym samym przedziale czasu tj. ogólnie mówiąc podczas 3,5 roku sądu Izraela na pustyni, a konkretniej – prawdopodobnie w jednym i tym samym czasie podczas sądu na pustyni,
 
- o upadku Babilonu, a jednocześnie o upadku Babilonu wielkiego po zniszczeniu jego siedziby w Watykanie powiadomi wszystkich anioł z nieba.
 
 
 
Przy okazji pojawia się tutaj jeszcze jedna kwestia.
 
 
Kim posłuży się Bóg do wykonania wyroku na Babilonie, a przy założeniu, że Babilon jest częścią składową Wielkiej Nierządnicy, to również i do wykonania wyroku na jej siedzibę w Watykanie oraz wyroków na pozostałe jej części składowe, a więc kim będzie dowodziła Bestia i jej 10 rogów w czasie tych ataków?
 
Oto fragmenty proroctw Boga, które o tym mówią:
 

Cytat :

Jer 50:
(3) Albowiem zbliża się przeciw niemu naród z północy, który zamieni jego kraj w pustynię. Nie będzie w nim nikt zamieszkiwał: od człowieka aż do zwierzęcia, wszyscy uciekną i odejdą.
 
(9) Oto bowiem wzbudzę i sprowadzę przeciw Babilonowi gromadę wielkich narodów; z ziemi północnej wystąpią zbrojnie przeciw niemu, stamtąd go zdobędą. Strzały ich są podobne do strzał wprawnego łucznika: żadna z nich nie wraca bezskutecznie.
 
(41) Oto nadchodzi naród z północy, naród wielki i liczni królowie powstają z krańców ziemi.
(42) Łuk i miecz trzymają w ręku, są okrutni i bez litości. Ich wrzawa jest jak szum morza, dosiadają koni, jak jeden mąż gotowi są do walki przeciw tobie, córo Babilonu!
 
 
Iz 13:
13:3 Daję rozkazy i przyprowadzam ich: nadchodzą giganci, aby wypełnić mój gniew, radując się jednocześnie i obrażając.
13:4 Głos wielu narodów na górach, [jak] wielu narodów; głos królów i narodów zgromadzonych razem: Pan Zastępów wydał rozkazy narodowi wojennemu,
13:5, pochodzącemu z dalekiej ziemi, z krańcowego fundamentu nieba; Pan i jego wojownicy [nadchodzą], aby zniszczyć cały świat.
(6) Zawyjcie, bo bliski jest dzień Pański, nadchodzi jako klęska z rąk Wszechmocnego.
 
(17) Oto Ja pobudzam przeciw nim Medów, którzy nie cenią sobie srebra ani w złocie się nie kochają.
(18) Wszyscy chłopcy będą roztrzaskani, dziewczynki zmiażdżone. Nad noworodkami się nie ulitują, ich oko nie przepuści także niemowlętom.
(19) Wtedy Babilon, perła królestw, klejnot, duma Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, gdy ją Bóg wywrócił.
13:20 Nigdy nie będzie zamieszkany, ani nikt nie wejdzie do niego przez wiele pokoleń; ani pasterze nie odpoczną w nim.


 
Jl 2:
2: 1 Głos trąby na Syjonie, ogłaszajcie na mojej świętej górze, a niech wszyscy mieszkańcy kraju będą zawstydzeni, bo zbliża się dzień Pański;
(2) Dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i mgły. Jak zorza poranna rozciąga się po górach lud wielki a mocny, któremu równego nie było od początku i nie będzie po nim nigdy aż do lat przyszłych pokoleń.
2: 3 Przed nimi jest ogień pożerający, a za nimi rozpalony płomień; ziemia przed nimi jest jak raj radości, a za nimi pusta równina; i żaden z nich nie ucieknie.
2: 4 Ich wygląd jest jak wygląd koni i jak jeźdźców, tak będą postępować.
2: 5 Jako odgłos rydwanów na szczytach gór będą skakać i jak dźwięk płomienia ognia pożerającego ściernisko, i jak liczni i silni ludzie ustawiający się w szeregu do bitwy.
2: 6 Przed nimi lud będzie zgnieciony; każda twarz będzie jak czerń kotła.
2: 7 Jako wojownicy będą biec, i jako ludzie wojny staną na murach; i każdy poruszać się będzie po swojej [prostej] ścieżce, i nie odwrócą się na bok od swoich ścieżek:
2: 8 i nikt nie będzie trzymał się z dala od swego brata; pójdą dalej obciążeni ramionami, i upadną na swoją broń, ale nie zostaną w żaden sposób zniszczeni.
(9) Napadną na miasto, zdobędą mury, na domy się wdrapią, jak złodziej wtargną oknami.
2:10 Przed nimi ziemia będzie zawstydzona, a niebo będzie wstrząśnie: słońce
i księżyc będą zaćmione, a gwiazdy cofną swoje światło.
2:11 Pan zaś wypowie swój głos przed swym zastępem: bo Jego obóz jest bardzo wielki: bo wykonanie Jego słów jest potężne, gdyż dzień Pański jest wielki, bardzo chwalebny i kto będzie w stanie się temu sprzeciwić?

 

Z powyższych słów Boga wynika zatem, że będzie to naród z północy, a raczej gromada narodów z północy, z krańców ziemi, w tym Medowie (czyli dzisiejszy Iran – i tu pytanie, czy obecne zagrywki między USA i Iranem nie są aby próbą fałszywego wypełnienia tego proroctwa?), do których dołączą także… giganci!!!



Ta gromada narodów będzie to „lud wielki a mocny, któremu równego nie było od początku i nie będzie po nim nigdy aż do lat przyszłych pokoleń”, a który jeśli upadnie na swoją broń, to w tym czasie ona nie będzie w stanie go zniszczyć, co moim zdaniem sugeruje, że lud ten będzie korzystał z jakiegoś niezwykłego rodzaju technologicznej ochrony pochodzącej od upadłych aniołów (typu: pancerze, pola siłowe itp.).
 
Jednocześnie przytoczone wyżej fragmenty proroctw zdają się wskazywać na najbardziej prawdopodobną moim zdaniem możliwość, że atak na Babilon oraz m.in. na Watykan nastąpi tuż przed nastaniem dnia Pańskiego, czyli pod koniec okresu 3,5 sądu Izraela na pustyni. Niemniej jednak nie można wykluczyć i takiej możliwości, że atak ten nastąpi dopiero w czasie 45 dni z 2400 dni ostatnich.
 
 
 
c) nastąpi wykonanie wyroku na Damaszku (Syria) - Iz 17, wyroku na Kuszytach (Etiopia) – Iz 18, wyroku na Egipcie – Iz 19 (choć to proroctwo dotyczy także Asyrii oraz Izraela w czasach ostatecznych), wyroku na Tyrze i Sydonie (miasta dzisiejszego Libanu) – Iz 23, oraz na inne ludy i kraje - np. So 2.
 
Niewykluczone jednak, że cześć z tych wyroków zostanie rozpoczęta przez Boga wcześniej tj. jeszcze przed okresem 3,5 roku sądu Niewiasty – Izrael na pustyni, ale zakończenie ich wykonywania przypadnie na ten właśnie okres albo nastąpi dopiero podczas 45 dni z 2400 dni ostatnich (jak np. wyrok na Egipt, kiedy to Juda będzie postrachem dla Egiptu wg Iz 19:17).

4) poselstwo drugiego anioła o upadku Babilonu Wielkiego (a być może też i o jednoczesnym upadku jego najważniejszej części składowej w postaci Babilonu):
 

Cytat :

Ap 14:
(8) A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!
 
Ap 18:
(1) Potem ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. (2) I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, (3) bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi doszli do bogactwa przez ogrom jej przepychu. (4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: (5) bo grzechy jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie.

 
A z czego wynika, kiedy ten anioł o tym wydarzeniu wszystkich powiadomi?
 
Myślę, że skoro już w wierszu 1 rozdziału 14 Objawienia Jana jest mowa o wizji Baranka Bożego stojącego na górze Syjon wraz ze 144.000 opieczętowanych, to zwiastowanie wszystkich trzech aniołów z nieba będzie miało miejsce już po powrocie Pana Isusa z nieba na ziemię:
 

Cytat :

Ap 14:
(1) Potem ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. (2) I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. (3) I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi. (4) To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, (5) a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni. (6) Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. (7) Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód! (8) A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!

 
Czyli właśnie po tym będzie można odróżnić prawdziwy atak i upadek siedziby Babilonu wielkiego tj. Watykanu (a być może też i prawdziwy upadek Babilonu) od ewentualnego fałszywego ataku lub upadku, że wszystkich powiadomi o tym anioł z nieba, co nastąpi dopiero po powrocie Pana Isusa z nieba na ziemię.
 
Z kolei – choć o tym napisałem już wcześniej w tym temacie - tuż przed ucieczką Izraelitów z Babilonu wielkiego, a więc także i z jego części składowych, w tym z tej najważniejszej w postaci Babilonu, ma być słyszalny głos z nieba, który będzie namawiał Izraelitów do wyjścia z niego, zanim zostanie on zaatakowany przez Bestię i jej 10 rogów w celu doprowadzenia do jego nagłego upadku.




cdn.

5) postawienie - choć nie wiadomo, w jakim miejscu - posągu / obrazu Bestii i wprowadzenie znamienia Bestii na prawą rękę i czoło:
 

Cytat :

Ap 13:
(11) Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. (12) I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. (13) I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi. (14) I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. (15) I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii, i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii. (16) I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło (17) i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii lub liczby jej imienia. (18) Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć.

 
6) poselstwo trzeciego anioła o konsekwencjach przyjęcia znamienia Bestii na swoje ciało:
 

Cytat :

Ap 14:
(9) A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę, (10) ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nie rozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka. (11) A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamię jej imienia. (12) Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.

 
7) walka Bestii ze świętymi Boga – o tych świętych pisałem już wcześniej w tym temacie, podając odpowiednie wersy.
 
 
 
8) wydarzenia zwiastowane przez trąbienie aniołów nr 1-4 oraz 6, co jedynie w tym układzie oznaczałoby, że wydarzenia te dotkną wszystkich ludzi na ziemi z wyjątkiem Niewiasty – Izrael, która w tym czasie będzie już bezpiecznie przebywać na pustyni (jednakże nie jest też wykluczone, że wydarzenia zwiastowane przez trąbienie wszystkich siedmiu aniołów będą miały miejsce wcześniej tj. że wystąpią one pomiędzy opieczętowaniem 144.000, a powrotem Pana Isusa z nieba na ziemię, a nie dopiero w czasie 3,5 roku sądu Izraela na pustyni, oraz że nastąpią one w podanej w Objawieniu kolejności, czyli od trąbienia anioła nr 1 do trąbienia anioła nr 7):
 

Cytat :

Ap 8:
(7) I pierwszy zatrąbił. A powstał grad i ogień - pomieszane z krwią, i spadły na ziemię. A spłonęła trzecia część ziemi i spłonęła trzecia część drzew, i spłonęła wszystka trawa zielona. (8) I drugi anioł zatrąbił: i jakby wielka góra płonąca ogniem została w morze rzucona, a trzecia część morza stała się krwią (9) i wyginęła w morzu trzecia część stworzeń - te, które mają dusze - i trzecia część okrętów uległa zniszczeniu. (10) I trzeci anioł zatrąbił: i spadła z nieba wielka gwiazda, płonąca jak pochodnia, a spadła na trzecią część rzek i na źródła wód. (11) A imię gwiazdy zowie się Piołun. I trzecia część wód stała się piołunem, i wielu ludzi pomarło od wód, bo stały się gorzkie. (12) I czwarty anioł zatrąbił: i została rażona trzecia część słońca i trzecia część księżyca, i trzecia część gwiazd, tak iż zaćmiła się trzecia ich część i dzień nie jaśniał w trzeciej swej części, i noc - podobnie.
 
Ap 9:
(13) I szósty anioł zatrąbił: i usłyszałem jeden głos od czterech rogów złotego ołtarza, który jest przed Bogiem, (14) mówiący do szóstego anioła, który miał trąbę: Uwolnij czterech aniołów, związanych nad wielką rzeką, Eufratem! (15) I zostali uwolnieni czterej aniołowie, gotowi na godzinę, dzień, miesiąc i rok, by pozabijać trzecią część ludzi. (16) A liczba wojsk - konnicy: dwie miriady miriad - posłyszałem ich liczbę. (17) I tak ujrzałem w widzeniu konie i tych, co na nich siedzieli, mających pancerze barwy ognia, hiacyntu i siarki. A głowy koni jak głowy lwów, a z pysków ich wychodzi ogień, dym i siarka. (18) Od tych trzech plag została zabita trzecia część ludzi, od ognia, dymu i siarki, wychodzących z ich pysków. (19) Moc bowiem koni jest w ich pyskach i w ich ogonach, bo ich ogony - podobne do węży: mają głowy i nimi czynią szkodę. (20) A pozostali ludzie, nie zabici przez te plagi, nie odwrócili się od dzieł swoich rąk, tak by nie wielbić demonów ani bożków złotych, srebrnych, spiżowych, kamiennych, drewnianych, które nie mogą ni widzieć, ni słyszeć, ni chodzić (21) Ani się nie odwrócili od swoich zabójstw, swych czarów, swego nierządu i swych kradzieży.

Tutaj też trzeba pamiętać o tym, że pewne wydarzenia, choć zgodnie z Am 3:7 Bóg powiedział o nich Janowi, pozostają jednak obecnie dla wszystkich tajemnicą, a przez to – będą one dla wszystkich całkowitym zaskoczeniem, a chodzi o to, co powiedziało do Jana siedem grzmotów, a czego Bóg zabronił Janowi spisać:
 

Cytat :

Ap 10:
(4) Skoro przemówiło siedem grzmotów, zabrałem się do pisania, lecz usłyszałem głos mówiący z nieba: Zapieczętuj to, co siedem grzmotów powiedziało, i nie pisz tego!

9) być może dopiero pod sam koniec sądu Izraela na pustyni, jako znak na jego zakończenie, księżyc i słońce zaczną w pewnym momencie świecić 7 razy jaśniej, niż dzisiaj:
 

Cytat :

Iz 30:
30:26 I światło księżyca będzie jak światło słońca, a światło słońca będzie siedmiokrotne w dniu, w którym Pan zagoi naruszenie prawa przez Jego lud i uleczy ból twojej rany.
 
2 Ezd 5:
(1) Odnośnie znaków: oto nadchodzą dni, w których mieszkańcy ziemi będą w szponach wielkiego terroru, a droga prawdy będzie ukryta, a kraina będzie niepłodna w wierze.
(2) Rozmnoży się bezprawie bardziej, niż to kiedykolwiek widziałeś, czy słyszałeś.
(3)  A kraina, którą teraz widzisz że króluje, będzie zniszczona i nieprzejezdna, a ludzie będą ją widzieć opuszczoną.
(4) A jeśli Najwyższy da ci żyć, ujrzysz, że zostanie ona wrzucona w nieporządek po trzecim okresie, a słońce nagle rozjaśni się w nocy, a księżyc w ciągu dnia.

 
 
10) koniec sądu na pustyni dla Izraela (tj. zakończenie się okresu 1260 dni = 42 miesięcy = 3,5 roku), zabicie w Jerozolimie dwóch świadków Boga przez Bestię, a następnie ich zmartwychwstanie po 3,5 dniach:
 

Cytat :

Ap 11:
(7) A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije. (8) A zwłoki ich /leżeć/ będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. (9) I [wielu] spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia oglądają ich zwłoki, a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu. (10) Wobec nich mieszkańcy ziemi cieszą się i radują; i dary sobie nawzajem będą przesyłali, bo ci dwaj prorocy mieszkańcom ziemi zadali katuszy. (11) A po trzech i pół dniach duch życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali. (12) Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący: Wstąpcie tutaj! I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli. (13) W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba.